Nermin Seyratlı Şiirleri - Şair Nermin S ...

Sev sevebildiğince yüreğim.
İzinlisin bu gece.
Günün ilk ışıkları,
Doğana dek.

Coş deli yüreğim.

Gecenin karanlığı, bir çığlıkla bölündü
Bir kadın acı içinde, feryat figan ediyordu.

Mutsuzdu, kırgındı sesi, gam doluydu yüreği.
Yaşadıkları belli ki, vurgun gibiydi…

Bir hayat seninle başladı,
O yoktu…
Sen ekmek oldun, su oldun,
Ateş oldun hayata,
Aktı bir nehir gibi hayat
Kimi gün sığmadı yatağına,

Ey can, sensin bana Yar..
Senden başka neyim var ki?
Aklım sende bu son karar,
Senden başka neyim var ki?

Altın da sen, gümüş de sen,

Bir acı gülüş kaldı dudaklarımda
Sevdalı bakışlarımı bulutlar götürdü.
Saçlarım dağılmıyor sırça sırça rüzgarda
Sensizlik yüreğimde fırtınalar kopardı.

Nasıl dayansın yürek, söyle nasıl dayansın?

Yollar uzak değil, durmayacaksın!
Çaresiz değilsin, susmayacaksın!
Doğruyu söyle hep, korkmayacaksın!
İsterse yolunda, canın yok olsun…

Namertlere boyun, eğmeyeceksin!

Acıdır yaşanan bazı gerçekler,
Çare yok yaşanır istenmese de.
Koşarak gidilen ömür çizgisi,
Engellerle dolar, düşürür bazen.

Yitirmişsen eğer ümitlerini,

Beni anlat.
Beni, bana anlat, mısralarında.
Aynada gördüğüm gibi değil
Göremediğim gibi anlat.
Görmek istiyorum kendimi
Gözlerinden...

"Anne" olunca anlarsın,
Diyordu annem…
Anne oldum, anladım.
Aynısını kızıma söylüyorum.
Bu bir devinim, anladım.

Gecenin şefkatli eli, okşuyor yüzümü,
Saçlarımda deli bir sevdanın parmak izleri
Koydum cebime sana ait elma şekerlerimi
Adım adım ezip geçiyorum geçmiş günleri
Kararlıyım, sen huysuzluğum tuttu say,
Gidiyorum sensiz ve kimsesiz,