Sordum sana bir gün
Hayattan ne bekler insan?
Olasılarla yanıtladın beni
Olası olmayandı oysa beklenen
Aynı frekansta iki ayrı ses gibiyiz
Zalimlerin yardımcılarının çoğalması kıyamet alametlerinden midi? Nede olsa alimler başlarına Z külahı giymiş dolaşıyorlar.ALİM ZALİM OLUNCA SON GELMİŞ DEMEKTİR..Asyacan..
Ben verdim vur emrini,ben saldım haşaratların üzerlerine gaz bombalarını atmaları için etrafımda sürünen sürüngenleri.Ben Şahmaran'ım.İhanetin,sevgisizliğin koruyucusu olmaktan vazgeçmiş yapay bir Şahmaran.Ölüm kussun istedim,bir böcek gibi ezilsinler istedim.İstedim ki Şah olduğum bilinsin.Korku ile ürpersin böcekler.Ama bilemedim.Onların kertenkele olduklarını.Kuyruklarıymış kopan.Her vurdurduğumda tekrar tekrar dirilip yenilenen.Şimdi üzerime sinen kan kokusu boğuyor beni.Korku denizinde elim ayağım,ölümü kokluyor duyularım.Sonum yakın.....Asyacan....
Nehirler akarken yüreğime,seddeyledi hayalin suyumu.Kurudum akmam artık derken kürşad eyledi yaradan,yatağımı yolumu...Asyacan...
Bağırsan ses gelir mi karşı dağdan,dağ kurumuş ot kaplı olsa bile.Çayır çimen midir aksi veren, toprağın iniltisi midir yoksa geriye dönen.? Ah bir anlasam taştaki nidanın tınısı ne renktir.Anlamak zor,anlatmak zor ne kadar kulağını yere versen..Ölüm sessizliği gibidir beklemek..Sadece bir ıslık duyulur nereden geldiği bilinmeyen...Asyacan Nermin Devrimci....
Ey benim sessizliğim...Ey benim yüreğimde şahlanıp göz pınarlarıma düşen yağmur kokulu kısrağım..Hoşgeldin....Asyacan Nermin Devrimci......
Katran karası bir sevda bu,sıvanmış her hücreme
Duman duman ince ince tüter durur başımda.
Sevdam,gönül yaram,hasretim
Nerededir şimdi,hangi taşın altında?
Eteğine düğümlenmiş aşkların ipliği kaç renk,saydın mı hiç onları deli yürek.? Kaç büyülü nefes çekti ciğerin şimdiye kadar.Ey sevgili,tek sevgili,sen sevgili...Asyacan..
Şiirlere sığındım,şiirlerde buldum kendimi.
Senin göremediğim ince güzelliklerini,
Ruhumun kanat takıp yükselişini gökyüzüne
Ve ordan parçalanıp düşüşünü gördüm şiirlerde..
Şiirim sen oldun,şiirler ben..
El sineye çekmiş kemiklerini, koca bir sandala yüklenmiş kan gözlü balıklar.Nefes dıştan içe,içten dışa akıp gitmekte her gün.Dil ucunda düğümlenmiş onca söz durur ama lakin ne duyan olur ne anlayan.Herkes düşmüş havasının oyununa...Zannederler ki sivrisinek saz..Asyacan Nermin Devrimci....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!