Nermin Devrimci Şiirleri - Şair Nermin D ...

Gönlümdeki sevdana her neşter attığında,öyle bir koku yayılır ki etrafa.Sanırsın göğsümde var bir iğde dalı yada dilim olmuş amber balı.Asyacan...

İki hayat arası toz dumanı yazıyordum. Bir fısıltı geldi kulağıma. Döndüm baktım Cemal Süreya..''Özgürlüğün geldiği gün ölmek yasak''...diyordu. Her zaman yasakları çiğneyen ben vazgeçtim ölmekten....Asyacan

Ölümü üflüyor insanlık,insanca yaşamak isteyen nice canların son nefesleri üzerine.Kuş tüyü ağırlığında uçmakta ruhlar sonsuz gökyüzüne.Yağmur olup yağacak,rüzgar olup esecek tüm edepsizliğiyle bir gün insanım diyenlerin üzerine tüm azametiyle...Kara bulutlar sarmış yürekleri, umut mavi ufuklarda günün doğmasını beklemekte..Asyacan....

Başımı yaslamışım bir dağın gövdesine,ne bir ses gelir içeriden nede bir nefes.Kuşlar dibe vurmuş,toprağa gömülü kalmış kafes.....Asyacan.....

Mahzun bakışlı duruşuyla
Sevgiden nasibini hiç almamış
içinde gri bir gökyüzü,güneşi ise solmuş
Aydınlığı kaybolmuş.
Ne bir ışık hüzmesi nede bir umut var
Sonsuz grilikte sadece

Karakeçilinin çadırı gibi üzerine çöker gök.Kıl ucundan akan her damla doldurur göz pınarlarını.Zehir akar dıştan içe doğru.Damar içre morfinlenir acı.Can üşür,zulüm gümbürder parçalar bedenini..Duvarlar örülür üzerine,bombalar yağar ve sen özgürlüğünün sürgününde,kuytu bir köşede ölüme yeşerirsin....Asyacan Nermin Devrimci...

Biri selvi,diğeri zeytin ağacı.Neden hep süslerler o hazin alanları. Neden her birinin altında açılır özgürlüğü tatmamış,nefese doymamış ağzı toprak dolu dudaklar? Ve sallanırken dalları ve dökülürken kara kara gözyaşları derler ki sessizce: " Vettini vezzeytuni ve hazel beledil emin"Duyuyor musunuz? .....

Ey el,ey göz,ey dil....Günahın yara izleri kalıcı olsaydı eğer ten görünmezdi kandan irinden.Gel gör ki her günahtan kalan iz katran gibi kaplar vicdanını derinden..Kulaklarım sessizliğine alıştı sonunda..Çalma artık mızrabınla gönül tellerimi..Asyacan...

Bir ölünün ardından yakılan feryatlardayım
Feryadım damarlarımı felç etmiş gibi.
Deniz nedir ki,umman nedir ki,
Kabardıkça kabarıyor gadabım,ahlardayım.

Can'ın cana zülmü, aşmış tepeleri dağları

Yine de de gönül hanene taş değmesin,kibir fırtınan dinsin.
Anladım ki sen düş peşinde koşan kendini beğenmiş bir miskinsin.
Sen şartlanmışsın, sökmek mümkün değil fikrini gafleti candan.
Eğer yüceler yücesi bir başsan,bak gör; ortalık görünmüyor sis-i gamdan.. Asyacan..