Nergiz Kartal Şiirleri - Şair Nergiz Kartal

Sen değilmiydin bu sevdayı tuşa getiren?
Yalandı zamanları bile ürkek bakışlarının,
Dağınıktı yüreğin,kıskançtı sevgin amma
Yine de bölünesi sevilmeler düştü senden payıma...

Sen değilmiydin bu sevdayı mahkum ettiren?

AŞKIMIZ.
O Ağacın dalında ürkek,bir yeşil yaprak,
Sonbahar bu ya sararıp solduruyor.
Derman aramakta,umutsuzca bakınarak...

Birden O mechul fırtına kopuveriyor.

Yalan gülüşlerinde bir sır var belli
Hasretin toprağın kokusunda
Yalnızlığın dalgaların kıyıya vuruşunda
Adını koyuyor.

Baharlara ertelenen kavuşmalardan biri var sende

Masum dileklerimdi denizlere saldığım,
Islak gülüşlerimdi güneşe çevirdiğim,
Nazlı sevmelerimdi dağlara benzettiğim,
Yine de inanmadın,
Al renkli çiçekleri açtırmadın gönlümde...
...

Sadakat yorgunudur,bu aksak gönlüm,
Uzadıkca incelen yollardadır düşleri...
Kar yakışan dağlara ulaşmaksa hedefim.
Köprüsüz ırmakları bile aşar geçerim.

Sadakat yorgunudur bu aksak gönlüm,

Sen hep tanıdığın o şehrin
Saatinde yaşıyordun zamanı
Oysa ben;
Akşamın esmerliği çökmüş
dağlarımda karların
Bozkırlarım da yeşil otların

Bırak seninle kalsın.
Bakışlarında sakla sevdanı.
Bilmesin ne ben ne başkası
En güzelinden de olsa aşkın
İstemem hiçbirşeyin yasağını.

Gözleri özlem mavisi
özlemi sevda yeşili
sevdası barış beyazı
Yurdumun çocuklarının
Her bir bakışlarında özgürlük var
Her bir bakışlarında sevgi ve huzur

Şu sıralar senli başlıyor günlerim
Ekmeğim aşımsın, suyumsun içtiğim
işimsin her sabah gecikerek yetiştiğim
ve akşam olanda
senli düşüncelerle gidiyorum evime
Tek senli düşler görüyorum uykularımda

Eylül akşamlarında sonbahar,
Karadenizim her zaman ki demlerinde
Yakamozlarının ışıltısıyla
aydınladı gözlerim.
Uyandım aniden
Anılar canlandı otuzbeşlik belleğimde.