Emeli hicran 1954 yılının Mayıs ayının ilk günü,kimilerine göre İşçi Bayramı,kimilerine göre Bahar Bayramı'nda doğdu.Güzel yurdumuzun çok çeşitli illerindeki okullarda okuyup en sonunda İktisadi Ticari Bilimler okulundan,İstanbul Fındıkzade'den mezun oldu.
Evlendi,ik tane çok güzel yavrusu oldu,biri oğlan, biri kız.Oğlu da evlendi,çok güzel bir 'gelinciği' oldu.
Kendisinden sonraya bir şeyler bırakmayı hayal ederdi hep,en sonunda okumasını bilenler için,iki çocuğunu bırakmanın yeterli olacağına karar verdi.
Nergis,şiir sever.Şiir o ...
güneşli günler yaşadık,
bir zaman.
onunla doğduk güne,
onunla battık geceye,
gün geldi,
başka dünyalara doğmak için,
bir siyah sayfa verdiler elime,
hayat diye.
ben de hep siyahla yazdım üstüne.
hiçbir şey görunmedi böylece.
renkli kalem kullanacağım,
yaşayacağım gönlümce...
Kuş kadar canıyla,
Serçe bile,
Onca açlığa,
Soğuğa,rüzgara,yağmura,
Evsizliğe,kimsesizliğe,
Sapanlı çocuklara,
İstanbul uyanmamıştı henüz,
Ben sana geldiğimde.
Gemiler sisler içinde nazlıydı,
Sen de hem nazlı hem terliydin,
Ttalı sabahuykularında.
Öpmeye kıyamadığım,
Kadınlar vardır,
Gözlerinde hüznün,
Kederin,
En derini,
Hep uzaklara bakar onlar,
Geçmiş günleri,
İğde çiçeklerinin,
Erken açan güllerin,
Kokusuna karışırdı,
Tozlu akşam üstleri,
Hüzün...
Narin,nazlı bir gül gibi,
İyilik.
Öyle zor yetiştirmek,büyütmek.
Oysa ayrık otuna benzer kötülük,
Yetişmekte,yayılmakta,
Öylesine kolay ve arsız...
sanki asırlar geçti,
şu kumrunun,
hüzünlü sesiyle uyandığım,
çocukluğumun sıcak,terli,
yaz sabahlarının üstünden..
Sevmeleri sevdim hep,
sevilmeyi beklemeden.
bazen,
haberleri bile olmadı,
sevdiğimden.
sevmeleri sevdim hep,
Damlayamayan gözyaşı gibi,
Sararmış yaprağın ucunda
Yağmur damlası.
Neden damlayamaz bilir misin,
Yaş insanın gözünden?
Sevdiğine kıyamadığından.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!