Her seçim farklı yaşanacak hayattır.
Başkalaşan dünyada aslında teksindir.
Bazen sarmalanmış zannederiz kendimizi,
Çoğu kez kanarız bizi sevenlere
Düşünmeden bırakırız kendimizi gittiği yere kadar
Tatlı düş biter gerçek ortaya çıkar
Kimi zaman acıtır gerçek üzer hesapsızca
Çoğu zaman da bilgelik katar özümüze
Ders çıkarırız acıdan olgunlaşırız.
Ben şimdi kime güveneyim?
Kime yaslayayım başımı da huzur bulayım?
Hangi omuza?
Hangi el hayatım gibi dağılan saçlarımı toplayacak?
Nereden bileyim?
Kim gerçekten ama gerçekten silecek gözyaşlarımı?
Ne çok uzadı bu yalnızlık…
Karanlığı sevmez oldum bu aralar
Tüm ışıklarını açıyorum tek tek odalarımın…
Sıkıntım geçmiyor…
Camları açıyor rüzgara duruyorum olmuyor.
Balkonda çiçekleri sevip su veriyorum.
Suskun olmak ne zormuş…
Kendi sesine hasret olanlardanım bu aralar.
Beni aramayın…sormayın sakın.
Yokum.
Kendime yitiğim.
Tanımıyorum beni
Kayıt Tarihi : 4.1.2013 17:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pervin Gökalp](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/04/nereden-bileyim-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!