Camdan fanus içinde plastik bir çiçek misali
Yıpranmadan bozulmadan tepkisiz işe yaramadan duruyorum
Yalancı çiçekler saçlarımda takılı,
Renksizim kokusuzum bu aralar
Ayaklarım beyaz süs kumlarına gömülü
Kumların üstünde nazar boncukları dizili
Ne su verin bana ne de konuşun açmam için
Hapsedilmiş tüm duygularım
Size cevap veremem artık
Yük olmadan kimseye ve üzmeden hiç birinizi
Ancak bu olabilirim işte
Aklınız bende kalmasın çünkü;
Plastik Çiçekler çok uzun yaşar.
Kayıt Tarihi : 8.11.2012 14:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pervin Gökalp](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/08/plastik-cicek-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!