Nelerimiz Var? Şiiri - Özcan Kurt

Düşündükce canlar varız dünyada,
Nörondan nörona titreşir  mağma,
Akıl işler bilinç yansır aynaya,
Gözle görülmedik kollarımız var.

OKU denmiş ilk emirle insana,
Maksat sorgula, derin düşünüp anla,
Sözüne öz ekle beynini zorla,
Hulus ile gidiş yollarımız  var.

Her acı ayrı eşik ayrı geçiş,
Her oluş da tetric, uyum , titreyiş,
Kıyam-et uyanış bilinç bir biliş,
Her değişte müthiş toylarımız var.

Kaplumbağa kartal ayrı bir düzlem,
Haki-kat sır, gerek sezgi ve gözlem,
Kuvvetle isteyip dilersen özden,
Dev ateşten içte korlarımız var.

Gör hücre hücre ilmek ilmek ger-çek,
Uzun içinde boy, en de  genişlik,
Yüksekte yüksek, iç farklı derinlik
Kırık tane tane narlarımız var.

Üzümdük ezilip dolduk küplere,
Ol şaraben kadeh tuttuk ellere,
Derya idik damla düştük yerlere
Haldan hale değiş hallarımız var..

Özvecan etti boş bir çok lakırtı,
Yedi renk ses oya  boşa takıntı,
Süret öte seni sana tanıttı,
Yok içinde gizli varlarımız var.