Nejdet Kurnaz Şiirleri - Şair Nejdet Kurnaz

Keşke bir bebek olsaydım
Kin ve nefret taşımayan
Riyakarlıktan uzak bir mahsun

Keşke bir bebek olsaydım
Ana sıcaklığına ihtiyacı olan

Sıcak güneşin ışıkları
Sabah aldığım bir nefes
Toprakta yeşeren bir fidan bile
Senin gibi hayat değil

Kimine dağları deldiren

Kalbimde acı var
Hayalini kurarken
Kaderimde yaram var
Gözlerine bakarken

İçime hasret doluyor

Bir ozan değilim
Sözümü bileyim
Bir yazar değilim
Yazımı bileyim

Bir türkü değilim

Çiçeğim boynun bükük kalma
Ümitsizliğe hiç kapılma
Sevginle köksal tüm dünyaya
Bu gönül baharında

Çiçeğim dalında güzeldir

Gönlümde güllerle
Dayandım yar kapısına
Açtı yar penceresini
Gördüm nur yüzünü
Nail oldum cennete
Doğdu güneşim

Kader diye bir çıkmaz koymuşlar önüme
Mecburi istikamet ne desem boş
Asi bir savaşçı olmuş sevgi
Misafirler arasında kolgezen
Varlığıma bir sebep vermişler
Nedenini bilmeyipte sır olarak bildiğim

Seni sevmek güneşin doğuşu
Bir gülistanın oluşu
Seni sevmek aşk kokan bir şarkı
Denize karşı içtiğim bir duble rakı
Seni sevmek kuru dal'a bir hayat
Hastalığıma bir sıhhat

Mutlu oluyorum içimden,yasak bir öpücük konduruyorum dudaklarına
Ve onunla birlikte tan ağartısındaki güneşi öpermiş gibi

Sonra soğuk bir tat hissediyorum dudaklarımda,kana kana içiyorum
Bakıyorum etrafıma,dans edip gülüşen çekici bir kalabalık
Ve bir barda çalan nostaljik bir şarkı

Kimi zaman pusuda kimi zaman uykuda
Koca bir çınardı sevda,ormanlarda ağaçlara liderlik yapan
Bir huzurdu inanca yönelik ve bir şarkıydı aşk içerikli
Sevda umuttu,umutsa sevgi
Kimi zaman bir inançtı dağları delen
Bir gözyaşıydı yürekli gözlerde