hasret saatlerimi yıkıp geçerken, gönlüm vuslatına darıldı. bende senin mutluluk kokan gülüşünle bayram etmek istedim ama olmadı be canım...
aşk dediğimiz şey bizden öncekilerin uydurduğu gönül oyunu. ama biz aşk denilen o kelimenin çizgilerini gönlümüzün hüzünlerinde nefes nefes yazdık, ve kimsesiz gecelerimizde akıttığımız gözyaşlarımızla ve hasrete döktüğümüz kanla yazdık
hasretleri tüttürüp içimize çektiğimizden beri, yarınlara kalan bütün yaşantımızı, yarınsız sevgililere kurban ettik biz
üzülme çocuk, bende zamanında çok anlattım ama anlamadılar, anlamak istemediler, sonrada bildiklerini okudular. üzülme seni yetim bırakanlar benide yalnız bıraktılar....
..Neco...
Kararan gecemi aydınlatmaz oldu gözyaşlarım. için için sevdiğim papatyalar solmuştu umut ilkbaharlarımda. Cümle alem beyhude şeylerle harcarlarken hayat denen bu hediyeyi, ben senin ufkunda batan güneşi özler oldum ey zülfüne yandığım mübarek sevgili. Dar ağacına asıldı gözümün feri. yalnız başına ölüp gitti ufuksuz umutlarım yalnız başına...........
Ve dikkatimi çeken birşey oluyor
Rüzgarın anlattıklarında sende vardın
Verdiğin acı ve kederle sende
Çekip gitmekle bana büyük acı verdiğini sanıyordum
Ama yalnızca ben değilmişim
Parklara gittim,filmlere baktım
İnsanları izledim, o kalabalığı,yalnız başıma
Sahile indim, içime çektim havayı
Dalgaları izledim ve martıları
Deniz kumunu avuçladım, havaya saçtım
Taşlar aldım elime,denize fırlattım
Kime yada neye saplandığı belli değildi beklenen onca ihanetin
Ya bir vurdum duymazlıktı
Yada minik yavrunla tek başına çaresiz kala kalma duygusuydu
Etrafımızda dolaşan güvensizlik
Ağlayan ile ağlamayan arasındaki farktı oysa
Sırtımıza vurulan kamçı misali acı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!