Üzülüyorum takvim yapraklarına
Ve için için ağlıyorum
Çünkü sensizliğime birer kanıt
Çaresizliğime sembollerdi
Hakir gördüğüm o kağıt parçaları
Bol ışıklı caddelerde karanlıkta kalmamı
Kalbimdeki tek anısın
Hayatımdaki kanısın
Yalnız benim yanımsın
Dedim ya seni seviyorum
Sensiz bir hayat düşünemem
Bazıları bilmese bile
Yaşam devam ediyor
Mavi derinliklerde
Unutulmuş aşklar gibi
Yakamozlar ışık
Beklerim martıların kanatlarında
Şafak sökmüş sisli dağlarda
Beklerim yosun tutmuş kaldırımlarda
Hasat vurmuş tarlalarda
Beklerim sevgi yazan satırlarda
Umut besleyen sıcak yuvalarda
Ve çoçukluğumuzun kanıtıydı
Buğulara çizdiğimiz oyunlar
Şekiller farklıydı ama
Umutlar hep aynıydı
Hayatlar farklı farklıydı ama
Hayat hep aynıydı
Beklentilerin varlığını yoklamaya imkan bulamadığımız zamanlara denk gelmişti, telaşlı umutlarımız. Belki de imkanını bulamadığımız çocuksu düşlerin ellerinde boğulmuştu, içimizi ısıtan o masum duygularımız. Ne son kullanma tarihi belliydi aşk denen bizce imkansızlıkların, ne de yanlış yere park edilmiş gibi ceza yiyen,değmeyecek gönüllere beslediğimiz o sevgi duygularımız...... hüzünlü zamanlar düşüncesinden.
Evvel bir kuş idim
Uçtum göklerde
Sonra indim yeryüzüne
Gezdim nehirlerde
Kah bir yaprak oldum
Sularda gezdim
Söyle,nasıl yaşanır yaşam denen ışıktaki o umut
'İşte, böyle yaşanır'de bana
Ve sen bir umut ol bende o umutu yaşayacak maceraperest
Sonra yaşayalım beraberce doya doya
Neden kaybettiğimizde anlarız sevgilerin kıymetini
Yada kaybettiğimizde anladığımız diğer kıymetliler gibi
Göremiyormuyuz acaba yada gösterilmiyormu değerleri
Neden önyargılıdır davranışlarımız
Neden anlamaya tanımaya çalışmayız insanları
Bu ön yargıyla tavır alırız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!