Nehir Özen Şiirleri - Şair Nehir Özen

Bırak seveyim seni
Bir anda aydınlansın yüreğimin kuytuları
Bahar gelsin tek başına yüzüme
Geç yanımdan,
Rüzgarın kokunu savursun hülyalarıma
Bir göz kırp, bir gülümse

Ben korkarım rüzgardan,
Esmesin deli deli..
Almasın seni benden
Esecekse hafiften
Geçmeli saç telimden
Bir nefeste fısıldamalı

Evin önüne geldiğinde ambulans
Mahşeri kalabalıkla okunan duan
Ah! . babam
Ne vardı erkenden gidecek..

Ve ben seni böyle mi karşılayarak uğurlayacaktım

Bazı geceler hüzün demlerken
Yüreğimde,
Koyuyorum en içli şarkıları..
Kah Müzeyyen Senar kah Münir Nurettin
Bir tatlı huzur yayılıyor odama
Mihrabım diyerek yüz vuruyorum

Ben de bilirdim, Nisan yağmurlarında yar gönlüne taht kurmayı,
Ben de bilirdim, beş yıldızlı otellerde, at koşturmayı,
Ben de bilirdim, yedi katlı doğum günü pastasını gümüş bıçakla kesmeyi,
Ben de bilirdim, adam gibi adam olma sıfatını pak ellerden almayı...

Davacıyım hakim bey..

Gidişinle ağaçlar yapraklarını döktü
Yaz ortasında
Gidişinle kuşlar uğramaz oldu pencereme
Gidişinle mevsim hazana döndü
İçimde nedensiz tufan
Hani bahar gelecekti, ne oldu

Ne bülbülün güle figanı
Ne bebeğin feryadı,
Ne aşığın balkon altındaki serenadı
Yalan
Hepsi yalan..

Ayrılık çekilmiyor artık,
Öylesine dolu ki
Ruhumun her köşesi senle..
Ne zaman bitecek bu suskunluk
Bu küslük..

Senden sonra,
Ben hep aynı kaldım…
Bahar geldi yeşeremedim..
Gül goncası gibi açamadım
Viran olmuş bağda sensiz kurudum,
Düşündüm...

Al bayrağa sarılı tabutlar geçer sıra ile
Analar ağlar gözlerde yaşlar sel ile
Dizilmiş saf tutar devleti erkan baba ile
Teselli yeter mi, vatan sağ olsun gelir dile
Kara topraklara girdi civanım, kınalı kuzum, şehidim
Dokunmayın, ağlayacağım doyasıya bu gece