Nehir Özen Şiirleri - Şair Nehir Özen

Turnalar varın selam söylen o nazlı yare
Bundan gayrı türkülerde arasın beni yane yane
Geçit vermez kaldım dağlarda derdime çare
Var git turnam söyle yare içtim ağuları kane kane

Dertli çoban bırak derdini Nehir’e, varsın o nazlı yare

Kararınca gökyüzü
Mehtap gösteriyor
O yüzü..
İşte o zaman,
Özlem çöker usuma birde
Yalnızlık..

Öylesine bir gündü
Yine seninle Yine kendimle
Baş başa..
Kendimi vurdum
Dağlarda patikalara
Önümden bulutlar geçiyor

içine gömülüyorsun,
ve kapılarını kapatıyorsun demek..
halbuki toprak bile canlanmışken,
börtü böcek başını gökyüzüne kaldırmışken,
ve kelebekler,
kozalarından büyük bir hevesle

Yelken açtım şiirlere,
Sevim sevdam maviliklere,
Birinde ağlıyorum,birinde gülüyorum..
Yunuslar takılıyor neşeyle peşime
Şiirler; dalga dalga, köpük köpük..
Kimi aşk kimi hüzün sundu tepside

Beyhude şu ömrüm
Seni beklemekle geçecek..

Beyhude aşkım
Seni sevmekle sürecek..

Hoş geldin sevgilim, geldin mi.
Bekliyordum, alıştım gelmelerine..
Geç otur şöyle karşıma, yamacıma
Özledim seni siluetin bile olsa
Uzansam ellerine kaybolmadan yine..
Dokunabilsem ipek tenine buklelerin gibi

Yar diye vurdukca sazın teline
Yalvarırım koyma beni yad eline
Sıla denilen meğer hasret çekmekmiş
Öğrendim, yaşamak seninle güzelmiş..
Hep aklımda kaldı bakışların,
Tel tel dökülür zülüflerin,

Bin pişmanlıklarda yüreğim,
Çıkmazlarda kaldı sevdam
Ne ettim de kendime kıydım yarap,
Tamiri imkansız yaralar açtım
Kendi ellerimle, çırpınan şu bedenime..

Ah.! el çekmiyor kara sevdan benden..
Yangın yeri yüreğim, ayrı bedenimden
Hep vuslat, hep hazanlardayım..

Sabahı karşıladık bir martı yavrusuyla,
Deniz, uyuyan güzelini kucaklıyordu..