Kaynağını bilmediğim mutsuzluklar nehrinde,
Zamana tutsak anılarımı yıkıyorum.
Kirler akıyor, izler bir türlü çıkmıyor.
Neyin karşılığı ödendiği belirsiz bedellerden mandallarla,
Tutku ağaçlarına asıyorum.
Etken anlamsızlıklar dolduruyor, edilgen ruhların boşluklarını artık.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
nehirler arası gel gitlere sürülmüş ağrıları istifliyoruz,yol boyunca
tek kelimeyleharika
güzel şiir....
tebrikler sn gönenç...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta