Kaynağını bilmediğim mutsuzluklar nehrinde,
Zamana tutsak anılarımı yıkıyorum.
Kirler akıyor, izler bir türlü çıkmıyor.
Neyin karşılığı ödendiği belirsiz bedellerden mandallarla,
Tutku ağaçlarına asıyorum.
Etken anlamsızlıklar dolduruyor, edilgen ruhların boşluklarını artık.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
nehirler arası gel gitlere sürülmüş ağrıları istifliyoruz,yol boyunca
tek kelimeyleharika
güzel şiir....
tebrikler sn gönenç...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta