İçimdeki nefretin insanlığa yansımasıdır,
Bu çaresizlik içinde kıvranan mısralar.
Vermedim dizelerime şefkatin rengini.
Her geçen gün biraz daha ölürken,
Anladım asi ruhumun derinliklerini.
Ve manaya saldıran,
Aç kalmış kuduz köpekler gibi.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta