Aşkınla çektim her şeyi temize,
Kanına bulaşan pislikleri bile.
İpliğe bağlanan bu kaç seferi,
Kestim ben de büyük bir öfkeyle.
Israrla gözüne baktım söyleme diye.
Nefesini içine alışını göre göre.
Küstürüp içimdeki çocuğu,
Tamam dedim,
İnandır beni yine de.
Şimdiyse simsiyah bir tabloyum evinde.
Asılı kaldığım yerden inmeyecek gibi,
Bekler vaziyetteyim yine.
Sen beni koyamazsın başka yere,
Ben gibi saramazsın elleri de.
Her sözcüğünü zikredemezsin bana da
Ne desen çözülür kalbim bu yarayla.
Aşksın sen,
Küfürler bozduran.
Neşesin sen,
Yarını tekrar yaratan.
Nefretsin sen,
Gözlerimin içinde yanan.
Ve kavuşmaksın sen.
Her şeye rağmen,
Yeniden başlayan.
Kayıt Tarihi : 3.2.2024 00:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (2)