Bu insan denilen cismi kendimde
Çizem dedim çizemedim sultanım
Göl eyleyip insanlığın bendinde
Yüzem dedim yüzemedim sultanım
İnsan bu dünyanın bir konca gülü
Dört kapı kırk makam görünür hali
Bir çuval değil ki cahilin dili
Büzem dedim büzemedim sultanım
Hem yerde hem gökte dolaşır kanı
Sümme ve çul lahtır cananı canı
Bu yedi kapılı kocaman hanı
Gezem dedim gezemedim sultanım
İnsan sevgisiyle insana varıp
O gönül şehrinde eğlenip kalıp
Nefisin başını pirese verip
Ezem dedim ezemedim sultanım
Borani Allahın varı insanda
Sevgisi sevdasi yari insanda
Sanki sır küpünün sırrı insanda
Çözem dedim çözemedim sultanım
Kayıt Tarihi : 23.3.2007 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)