Nefesim Şiiri - Mahsus Mahal

Nefesim;

İçimden geçenleri hemen yazmak istiyorum,
İçimde sahibine adanmış binlerce kelime.

Gece gündüz her an aklımdasın,
İsmin dilimde dua.

Bazen profil fotoğrafına uzun uzun bakıyorum,
Yüzünü ezberliyorum en ince detayına kadar.

İnci tanesi,
Zümrüt yeşili,
Ve firuze gibisin.

Mısra-i bercesteler düşüyor,
Kirpiklerin den gözlerine.
Yemin olsun,
Kağıt, mürekkep ve nun üzerine.

Senin ile bir gün bir yerde,
Bir bardak çay içmek en büyük hayalim,
Ama tanrıya,sana ve kendime söz verdim,
Senin istemediğin her şey, benim sınırımdır.

Yine de güzel tesadüfler düşlüyorum,
Müslüm'mün bakkalın da karşılaşmak gibi,
Ya da tercan'da kalma bir hikayeyi dinlemek gibi.

Belki bir akşam yorgunluğunda,
Bir cemre düşüşünde,
Şehirler arası bir yolculuk da bir araya geliriz.

Ayak bastığın kaldırımları kıskanıyorum bazen,
Bazen yoluna çıkan kedileri,
Bazen selam verdiğin herkesi.

Vuslatın da elbette bir zamanı var,
Şimdi beklemek düşer bana.

Yazmadan edemedim,
"Saçlarını çok göresledum"

Mektuba nefesim diye başlamıştım,
Her şeyim diye bitiriyorum.