Yokluğunda düşülmüş notlar sizce ne demek, Yokluğunda düşülmüş notlar size neyi çağrıştırıyor?
Yokluğunda düşülmüş notlar terimi Kazım Öztürk tarafından tarihinde eklendi
Yokluğunda düşülmüş notlar terimi Kazım Öztürk tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Biz diyecektik, biz ikimiz, ne sen ne ben, sadece ikimiz diyecektik.
Şimdi yoksul bir yanım kanıyor, o bir yanım ki sevdalı, bir yanım üşüyor..
Bir yanımı bölmüşüm kanıyor, o yanım acıyor, acıtıyor yokluğun o yanımı.
Boğazıma ham lokma gibi oturdu, yokluğun kor ateş gibi yakıyor.
Ayrılık kusamıyor susuyordum,sana sesleniyordum, duyuramıyordum…
tamam, daha 2. günde haklı çıkmayı başardın.. gündüzde güneş var da, gece ay’sız olmuyor iştee :)
hı hı pes ettim, hissediliyor yokluğun ve özleniyorsun..
şimdi hüzünlü hasret türküleri dinliyorum ama dönüşünde şen şakrak vuslat türküleri söyleyecek dilim..
çayın bile tadını alamadığım gibi, varlığımda ciddi bir eksiklik var yokluğunda..
haa döndüğünde yürürken, yollarına döktüğüm güllere dikkat et.. çünkü seyirliktir onlar :)))
Güzel söz güzel fikirli insanlara ait olunca daha güzel oluyor....
Gelecekteki sevgiliye not,
Kitaplarını kitaplığımda görmek istiyorum.
gittin, kanadı kırık kuştum
sustum,
sözlerine küstüm
hani kırılırsın siyaha
nöbet nöbet geceler boyunca,
dün güne diye gelince,
yürek acılara doyunca,
o tez dönüşün geç olunca,
kendime tahammülü öğrendim,
kördüm,
bilendim,
seni unutmayı öğrendim
sen yoktun ben yalnız kalmayı öğrendim,
acıya duvar gibi durmayı öğrendim,
kaybolmuş bir dilin sözcükleri gibi
köksüz, bağsız durmayı öğrendim,
vazgeçtiysen hep sağnak yağışlarımdan,
vazgeçtiysen bitmek bilmez kışlarımdan,
korkma kimseye ödenecek borcum yok
yoksaymayı ben senden öğrendim...
bu şehir o eski istanbul mudur?
karanlıkta bulutlar parçalanıyor
sokak lambaları birden yanıyor
kaldırımlarda yağmur kokusu
ben sana mecburum sen yoksun...
Atilla İLHAN
Kumsalı adımlıyorum.Denizi seyrediyorum sonsuzluk hisleriyle.Kum saati oturuyor gözlerime...Taa yüreğimin içinden, 'suya düşmesin umutlarım' diye yalvarıyorum Tanrı'ya..
' Kurduğun...
darağacında....
kalan....
yiğitliğim var şimdi '
Sevmek, sevdiğin kişiyle birlikte olmak değildir unutma. Çünkü aşk; onunla yaşamak değil, onu yaşamaktır aslında..
kız(a) -ma-yan eskilerin olsun;
göğün mahsun
rüzgarın küskün
dağın karsız
ağacın kuşsuz
evin damsız
karnın aşsız
ruhun Su-suz
ömrün
Aşksız kalsın..
Geçti istemem gelmeni! !
Yokluğunda buldum seni....
Bırak vehmimde gölgeni....
Gelme artık neye yarar? ! ?
yuh ya kezzapcım ben de başka biri sanmıştım yahu ne güzel nihayet ahbabımı buldum diyordum fekat bu itibari ilen sen olduğunu anladım...
hay allah ilen...
hakikaten üzüldüm ulen...
bendeniz yok idim epey notlar düşülmüş,epey edebiyat birikmiş.
hepsine teşekkür ilen...efenim geldik müjdeler ilen...
artık gülsün yüzünüz
tebessüm ilen...
Saçlarıma Vurdu ayrılık ayları
Bir seni çok sevdim bir de baharları
Bir seni özledim Bir seni bekledim
Unuttum gidenleri Gidenler dönmüyor geri
Yollarıma çıkma Çıkarsan hiç acımam
Gözlerime bakma Bakarsan dayanamam
Bilirsin sen beni Ne çok sevdim seni
Ah seni bekleyeli Kim bilir kaç Bahar geçti
Yollarıma çıkma Çıkarsan hiç acımam
Gözlerime bakma Bakarsan dayanamam
Bilirsin sen beni Ne çok sevdim seni
Ah seni bekleyeli Belki 14 bahar geçti…