slm ben şırnaktan mehmet bence yaşilçam iki anlamlı birincisi yazın sonbaharın kışın ve ilk baharda hep yeşil kalabilen bir ağaç türüdür ikinci anlamı ise benim tahminime gore herzaman turk sineması demek sizee iyi günler
Oyunculuk herkesin hayatının içinde olan ve hiç de esrarengiz bir yanı bulunmayan becerilerdendir; annesinin dikkatini çekmek için nasıl davranması gerektiğini hemen keşfeden tay tay duran çocuk olsun, karı-koca arasında bin bir çeşit dolap ve oyunun döndüğü bir evlilik ilişkisi içindeki kadın veya erkek olsun, herkes bir şekilde rol yapar. Politikacılar bunun en canlı örneğidir, fakat onlar kötü oyunculardır. Rol yapmadan hayatta kalmayı başarmış birinin olabileceğini düşünmek olanaksızdır. Bu zorunlu bir toplumsal mekanizmadır: Çıkarlarımızı korumak ve hayatımızın her safhasında avantajlı bir konum elde etmek için rol yaparız. Bu iç güdüsel bir şey, hepimizde mevcut olan bir beceridir. Birinden bir şey isteyeceğimiz zaman veya bir şeyler gizlemek ya da birine falanca şekilde davranmak istediğimizde rol yaparız. Çoğu insan bunu gün boyunca yapar.
Birinin bizden beklediği bir duyguyu hissetmiyor, fakat aynı zamanda onu kırmak istemiyorsak, bizden beklediğini düşündüğümüz duyguyu oynarız; bizi ne kadar sıksa da birinin projesini hararetle överiz. Bazıları duygularımızı inciten sözler söylese de incindiğimizi onlara belli etmeyiz. İnsanların günlük hayatlarında yaptıkları rollerle, oyuncuların yaptıkları rol arasındaki fark, birincisinde insanların bunu bilinçsizce ve otomatik olarak yapmaları, tiyatro ve sinema oyuncularının ise bir hikayeyi anlatmak için yapmalarıdır. Aslında bir çok oyuncu en iyi performansını kamera durduktan sonra gösterir...
slm ben şırnaktan mehmet bence yaşilçam iki anlamlı birincisi yazın sonbaharın kışın ve ilk baharda hep yeşil kalabilen bir ağaç türüdür ikinci anlamı ise benim tahminime gore herzaman turk sineması demek sizee iyi günler
Yönetmen Reis Çelik'in Beyoğlu'ndaki şirin sineması. Kaçırdığınız nitelikli filmleri, daha ucuza burada izleyebilirsiniz.
en daraldığım zamanlarda beni avutan tek şey
Oyunculuk herkesin hayatının içinde olan ve hiç de esrarengiz bir yanı bulunmayan becerilerdendir; annesinin dikkatini çekmek için nasıl davranması gerektiğini hemen keşfeden tay tay duran çocuk olsun, karı-koca arasında bin bir çeşit dolap ve oyunun döndüğü bir evlilik ilişkisi içindeki kadın veya erkek olsun, herkes bir şekilde rol yapar. Politikacılar bunun en canlı örneğidir, fakat onlar kötü oyunculardır. Rol yapmadan hayatta kalmayı başarmış birinin olabileceğini düşünmek olanaksızdır. Bu zorunlu bir toplumsal mekanizmadır: Çıkarlarımızı korumak ve hayatımızın her safhasında avantajlı bir konum elde etmek için rol yaparız. Bu iç güdüsel bir şey, hepimizde mevcut olan bir beceridir. Birinden bir şey isteyeceğimiz zaman veya bir şeyler gizlemek ya da birine falanca şekilde davranmak istediğimizde rol yaparız. Çoğu insan bunu gün boyunca yapar.
Birinin bizden beklediği bir duyguyu hissetmiyor, fakat aynı zamanda onu kırmak istemiyorsak, bizden beklediğini düşündüğümüz duyguyu oynarız; bizi ne kadar sıksa da birinin projesini hararetle överiz. Bazıları duygularımızı inciten sözler söylese de incindiğimizi onlara belli etmeyiz. İnsanların günlük hayatlarında yaptıkları rollerle, oyuncuların yaptıkları rol arasındaki fark, birincisinde insanların bunu bilinçsizce ve otomatik olarak yapmaları, tiyatro ve sinema oyuncularının ise bir hikayeyi anlatmak için yapmalarıdır. Aslında bir çok oyuncu en iyi performansını kamera durduktan sonra gösterir...
(Annemim Öğrettiği Şarkılar, 88-89)
MARLON BRANDO