© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
İçine kapanıklığın doğal sonucu yalnızlık.
İçine kapandıkça Çin setti gibi etrafımıza ördüğümüz duvarlar, yalnızlığımızı katlar.
aşksızlıktır
yalnızlık biraz kader biraz seçimlerinin sonucudur insanın, içinde kıvranıp duran acıdır.Sevgiyi ararken boşa geçip ziyan olmuş zamandır,acımasız bir öğretmendir
Yalnızlık, uzun sürdüğünde acı vermeye başlıyor...Bir kaç kişiye özlem duymaya başlıyorsunuz, o da yetmemeye başlayınca kalabalığı özlüyorsunuz...
Yalnızlık,'yaratım' sürecinde yakalarsa sizi, hiç bırakmasın istiyorsunuz...
' onun güzelliğini herkes görüyorsa o bence az güzeldir, herkes biliyorsa o bence hiç güzel değildir; onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam bu sevgidir, yalnız ben biliyorsam bu aşktır. hiç kimse görmüyorsa bu yalnızlıktır'
uzat elini, yalnızlık 'yalnız' kalsın!
sadece bir seçim....(şimdilik)
Yüreğime çarpan sesler mi çok yalnız?
Yoksa ben miyim her nefeste bu denli yalnızlığı soluyan!
Yüreğime çarpan sesler mi çok yalnız?
Yoksa ben miyim her nefeste bu denli yalnızlığı soluyan!
içimin en aciz hissi bittiğim noktamda ölümden beter son. her uçuşumun yere çakılış anı. gözyaşımın tanığı varoluşumun büyük boşluğu boşluğunda saklandığım kuytu:(hayat
yalnızlık sadece yalnızlığımı anımsatıyor
yanlizligi bilirmisin
bana yanlizligi yazabilirmisin
Okuyabilirmisin yanlizligi
Cizebilirmiisn yanlizligin resmini
Yanlizim derken neden bahsettigimi bilirmisin
yanlizligin baharda acamayan cicek oldugunu
yanlizligin atesteki yanmayan tek kivilcim oldugunu
yanlizligin yoksulluk, caresizlik oldugunu
yanlizligin karanlik, ölüm kokulu oldugunu bilirmisin
bilirmisin ki geceleri uykusuz gecen
bilirmisin ki gündüzleri gözyaslari ile gecirmeyi
bilirmisin söyle bilirmisin nail birseyidr
yanlizligin n eoldugunu bilmek nedir
SÖYLE BILIRMISIN
icimdeki yangini
atesi, söndüremeyecegin acilari
acilarin beni nasil yanlizliga ittigini
bilirmisin ki düslerimin oldugunu
hayallerimin
rüyalarimin
yarim kaldigini..
bilirmisin sen yanlizligi
anlat bilirmisin mahvolmayi
virane
harabe
kahrolmayi
bilirmisin söyle
benim derdimi
anlatabilirmisin bana sende yanlizligi
yanlizligin bir dost gibi seni sardigin
bir düsman gibi bagrini yaktigini bilirmisin
yüregini parcaladigini bilirmisin
BILEMEZSIN
HIC BILME YANLIZLIGI
yalnızlık zor hemde çok zor:(
yalnızlık kimi zaman ilaçtır kimi zaman zehir yalnızlık karanlıkta bir ışık olur bazen bazende çözümsüz bir soru ne olursa olsun yalnızlık yalnızlıktır herkes özünde yalnızdır.
Dal değil, köktür yalnızlık; kurumuş olmalıdır ve bir daha yeşermez…
Yalnızlık; acımtırak bir loşluk,
Ölüme çalan simsiyah bir boşluk...
Demir kapıyı çaldı, kimse yoktu, sesini duyuracak oldu, cesaret edemedi.
-Yalnız mıydı?
-Galiba. Çünkü, cesaret edemedi…
-Yalnız olunca cesaret olmuyor öyle mi!
- Hayır! Cesaret olmayınca, yalnızlık oluyor, böyle!
Yeter ikimize bu yanlizlik..
Yalnızlık yorucudur, yalnızlık ağır. Yalnızlık insanı kendine bırakır. Bir insanın kendisiyle yaşamasını öğrenmek çoğu zaman bir yabancıyla yaşamasını öğrenmesinden daha zordur. Yalnız insan, kendi kalabalıklarla iyi geçinmesini öğrenir. Evin kapısını hep anahtarla açmaktır yalnızlık, kahveyi hep kendin yapmaktır.
Yalnızlık varlığında sıkıcı olan, yokluğunda üzücü olan ama aslında pek de sevilmeyen bir sevgilidir. Var olanların kurtulmak, yok olanların sahip olmak istedikleri belalı adamdır yalnızlık.
Yalnızlık adı üstünde yalındır, insanın en yalın en saf halidir. Yalnızlık tanıksız yaşamaktır her şeyi. Ardında hiçbir tanık bırakmadan geçip gitmektir hayatın içinden. Yalnızlığın en büyük tanığı sessizliktir ve çoğu zaman bozmak istemez yalnız insan sessizliği... Kapısı ağırdır yalnızlığın, bir kere kapandı mı tek başına açmak güçtür...
Bomboş bir tiyatrodur yalnızlık. Tek kişilik bir oyundur hayat ve perdeyi hep yalnız kapatırsın...
Bir ülke gibi... Ve ben sürekli bu ülkeyi keşifteyim...
'Hastalıkların üreyebileceği en uygun ortamdır.' İ.Yalom
Her akşam davetsiz gelişinden yoruldummm! !
Sessizce karşımda oturup bana eziyet etmenden, içimi acıtmandan ve beni keşkelerimin derinliğinde boğmandan nefret ediyorum artıkkk..
Yıllar boyu seni nasıl da ilmek ilmek,nakış nakış işlemiş benden biri yapmışım..
Aynaya baktığım da göremediğim kendimi tüm çıplaklığı ile nasıl oldu da
görebildim sende.
Ey karanlıkta ki aydınlığım, dost meclisinde ki sözüm.
Gözyaşlarımın şahidi,isyanlarımın siperi.
Susma ne olurrr susmaa yalnızlığımm! ! !
Aslında bakma böyle sitem ettiğime ne tuhaf ki artık bende ve öyle bendensin ki…
Kutsal bir ayine hazırlanır gibi hazırlanıp seni bekler oldum her gece…
Ve karşında sadece gözlerimle eşlik ediyorum sessizliğine…
Geçmişten öyle uzaktan bir çığlık geliyor ki kulağıma 'Yapmaaaaaa' hayret ne kadar da çok benim sesime benziyor.
Sonra uzun bir bekleyiş ve yine aynı ses 'kendin yaptınnn'neler oluyor anlamıyorum.
Bir bakmışım telaş içinde çevrem,birden bire etrafım kalabalıklaşıyor,
‘Sen güçlüsün,başarırısın,akıllısın..korkma başını dik tut 'diyenler. Ne komik. Oysa ben içimde çocuk ruhumla büyümeyen sevda yürekliydimmm,ya şimdiii! !
Ya şimdiii umutlarımı yok etti umut tacirleri,sevdamı yüreğime hapsetti baş gardiyan,senin neyine gerek bir avuç mutluluk dilemek diye..
Bütün bunları bana söyleten sana nasıl nasılll kızıyorum bir bilsennn..
Gün doğmak üzere senin gitme benimde maske takma zamanım…….
Şimdi git…..
Git gittt git hadii YALNIZLIĞIM………
Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyorum yeniden...
Dağ başı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter...
Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter...
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter...
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır, sende naz...
Gündüzünden vazgeçtim, düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter...
Duymasa da hiç kimse
Şâir gönlümün, sende karar kıldığını.
Ve içimin şerha, şerha yarıldığını
Sen bilsen yeter...
Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi.
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek.
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter...
Özdemir Asaf
hataların günahların ve isyanların bütünü yalnızlık,
tercihlerin feda edilip kaybedilenlerin bedeli yalnızlık,
yalnızlık sessizlik suskunluk
yalnızlık düşünmek özlemek hissetmek istemek
yalnızlık sadece sen demek kendinle olmak demek.....
Duy beni geçiyor sesim önünden
Gör beni görürsün istersen
Yalnızlık tatlı bir rüya sanki
Gerçekler soğuktur buz gibi
Eğer istersen gönülden eğer istersen
Duyarım seni gittiğim şehirlerden
Eğer seversen beni gerçekten
Dönerim sana ben ölümden
Site yönetiminin yanlış anlama sonucu azarlama ya da başka bir üyeye cevap verdiğimi sanmış olma ihtimali yüzünden ilgili ilk yorumumun altında yayınlanmadığı kavram.
önce kelime vardı diye başlıyor yohannaya göre incil.kelimeden önce de yalnızlık vardı..ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık..
sağır bir arkadaştır sen de sesini unuturssun..
insan en nihayetinde kendisi kadar yalnızdır...
Sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa
Kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi
Dilimizde akşamdan kalma bir küfür
Salonlar piyasalar sanat sevicileri
Derdim günüm insan arasına çıkarmaktı seni
Yakanda bir amonyak çiçeği
Yalnızlığım benim sidikli kontesim
Ne kadar rezil olursak o kadar iyi
Kumkapı meyhanelerine dadandık
Önümüzde Altınbaş, Altın Zincir, fasulye pilakisi
Ardımızda görevliler, ekipler, Hızır Paşalar
Sabahları açıklarda bulurlardı leşimi
Öyle sıcaktı ki çöpcülerin elleri
Çöpcülerin elleriyle okşardım seni
Yalnızlığım benim süpürge saçlım
Ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi
Baktım gökte bir kırmızı bir uçak
Bol çelik bol yıldız bol insan
Bir gece Sevgi Duvarını aştık
Dustuğum yer öyle açık seçik ki
Başucumda bi sen varsın bi de evren
Saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi
Yalnızlığım benim çoğul türkülerim
Ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi
Can Yücel