kendimi yalnızlığa alıştırdım yanlızlık benmişim meğer sadece ben varım şimdi hayatımda ve dünyanın merkezinde. Yanlızlık iyidir dedim kendime inandım, yanlızlığa sığındım o beni korudu büyüttü...insan böyle bir varlık işte inandığı herşeyi yapabilir...
Bir garip hüzün çöker insana El ayak çekilince Tek başına kalırsın Etraf sensizleşince İnan bu ev alışamadı Hiç bir zaman sensizliğe Şimdi sensizlik oturuyor Kalkıp gittiğin yerde
Yalnızlığa elbet alışır bedenim Yalnızlıkla belkide başa çıkabilirim Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim Sensizlik benim canımı acıtan
Bir derin korku düşer ruhuma Duvarlar seslenince Karanlık oyun oynar aklıma Gölgeler dans edince İnan bana alışamadım hiçbirzaman sensizliğe Şimdi sensizlik dolaşıyor Çıkıp gittiğin bu evde.....
'susturduğum şehirler şahit yalnız.. kaldırıma düşen ne varsa şimdi hepsi benim.. ışıkları yakma.. denize dokunma birtek.. rüzgarı tutalım beraber seninle.. dünyayı sığdıralım bitmiş bi şarap şişesine.. ve kaçalım en olmadık vakitlerde.. şehirleri susturalım geçtiğimiz memleketlerde.. içimdeki sizleri kanayan kız, kimse bilmesin nerde terkedildiğimizi.. yalnızlığı onunla bile paylaşmayalım.. ve asla kanayan o yaralı bidaha sarmayalım..'
yalnız kalmaktan daha kötü şeyler de vardır hayatta ama genellikle bir ömür alır bunun farkına varmak o zaman da çok geçtir ve çok geçten daha kötü bir şey yoktur hayatta.
Yalnızlık hissi yaşayan insanların, yüzlerinde bu duygunun belirtileri vardır. Bu insanlar, genelde psikolojik çöküntü içinde olup, yüz ifadeleri anlamsız, dalgın olarak bir noktaya bakan ve her şeyden kaçıp kendilerini soyutlayan davranış kalıbı içindedirler. Güçsüzlüklerini ve çaresizliklerini kabullenirler. Olaylar karşısında sinik, halsiz ve tepkisiz insanlardır. Bu tip belirtilerin süresi ve şiddeti, yalnızlığa sebep olan tesirin önem derecesi ile birlikte, kişide yaptığı ruhsal ve bedensel streslere de bağlıdır.
Yalnızlık hissini yaşayanlar, yalnızlığı, yalnızlık aktivitesi içinde çözeceklerine inandıkları ve algıladıkları için yalnızlığa boyun eğerler. Bu nedenle de, günlük yaşam çemberi içinde daima sosyal sıkıntılarla beraberdirler.
Yalnızlık hissi uyandıran her belirti, bireyde yalnızlık duygusu uyandıracak diye bir gerekçe ve koşul yoktur. Yalnızlık duygusu kişinin fizyolojik, psikolojik sosyo-kültürel yapısıyla ilgili olup, süresi ve şiddeti ise psikosomatik strese bağlıdır.
Halk arasında, yalnızlık Allah'a mahsustur, derler. Yalnızlığın giderilmesinde en önemli tedavi arkadaş edinmektir. Ancak, edinilen arkadaş gerçek dost olmalıdır. Her arkadaş yalnızlığı unutturmaz.
Yalnızlık hissini yaşayanlar kendilerini, zayıf, güçsüz arkadaşsız hissederler; çevre onlardan, o çevreden uzaklaşmıştır ve ilgisizdir. İnsanları, vefasız ve güvenilmez görürler, hayatta desteksiz olduklarını, güçsüz olduklarını kabul ederler.
Ne etsem berabere bitmedi o yılgın maç Herkes bende kalanı küçük bir sıyrık sanır Sen aklıma düştükçe içim nasıl izdiham Terkedilmiş bir evin ilk günü kadar ağır...
her bi yalnızlığım akar gözlerimden birer birer süzülerek yanaklarımdan...kalbimdeki ur bana mazoist zevkler vermekte her yalnızlığımda bilmediğim bi haz tarafından doyurulmaktayım...belki en rahat ağladığım vakit belki en rahat dağıttığım yada..............
yalnızlık paylaşılmazzzzzzzz
ne kdr güzel sölemiş kaan tangöze...
hiçç mi yalnız kalmadın....
akşam yemeğini televizyonla başbaşa yemek :)))
sevmeli onu, kaçarı yok.
bütün çapkınlıklarımı affeden sadık yar...tilkinin dönüp dolaşıp geldiği yer....
kendimi yalnızlığa alıştırdım yanlızlık benmişim meğer sadece ben varım şimdi hayatımda ve dünyanın merkezinde. Yanlızlık iyidir dedim kendime inandım, yanlızlığa sığındım o beni korudu büyüttü...insan böyle bir varlık işte inandığı herşeyi yapabilir...
Bir garip hüzün çöker insana
El ayak çekilince
Tek başına kalırsın
Etraf sensizleşince
İnan bu ev alışamadı
Hiç bir zaman sensizliğe
Şimdi sensizlik oturuyor
Kalkıp gittiğin yerde
Yalnızlığa elbet alışır bedenim
Yalnızlıkla belkide başa çıkabilirim
Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
Sensizlik benim canımı acıtan
Bir derin korku düşer ruhuma
Duvarlar seslenince
Karanlık oyun oynar aklıma
Gölgeler dans edince
İnan bana alışamadım hiçbirzaman sensizliğe
Şimdi sensizlik dolaşıyor
Çıkıp gittiğin bu evde.....
ben.......bennnnnnnnnnn...........ben.......bennn........ben beeeeeennnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn
Aradım seni savaş meydanında
sonrası eve dönüş ki yalnızlık dahildir içine...
Dışımda yağmur yağıyor, sessiz
İçimde yalnızlık öyle yorgun
Gökyüzü genişler birazdan, yağmur diner
Mindere uzanır misafir güneş
Yalnızlığın bir kısmı ilaçtır..muhakkak iyi gelir...
beni bir tek sen terk etmedin...
insanın başkasıyla kesinlikle paylaşamadığı,en özel,en hüzünlü bi okadar da mutlu anlarından biridir.derinlere gitmektir yalnızlık,çok kalırsan boğulursun.
Dünyanın bütün kahveleri,bütün kahvehaneleri senin olsa nedir ki...
Yalnız karıştırıyorsan bir kahveyi...
'susturduğum şehirler şahit yalnız..
kaldırıma düşen ne varsa şimdi hepsi benim..
ışıkları yakma..
denize dokunma birtek..
rüzgarı tutalım beraber seninle..
dünyayı sığdıralım
bitmiş bi şarap şişesine..
ve kaçalım en olmadık vakitlerde..
şehirleri susturalım geçtiğimiz memleketlerde..
içimdeki sizleri kanayan kız,
kimse bilmesin nerde terkedildiğimizi..
yalnızlığı onunla bile paylaşmayalım..
ve asla kanayan o yaralı bidaha sarmayalım..'
kimi yerer, kimi över
herbiri ilgi bekler
aman abi bulaşılmaz
yalnızlık paylaşılmaz...
insanın kendi içözgürlüğüne giden yolda tek başına verdiği mücadele...
çok değerlidir insanın yalnızlığı, başkası anlayamaz :))
His Dökümü
Yalnızlık akşamında
Çok uzun sürecek belli,
Bu yorgun his dökümü
Tapon duygularım
Götürdü beni
Esmer kaderime
İsteksiz düşlerim azdı yine
Coşturdum
Kin sanatını.
Bayat silüetleri,
Yıkadım hizip yağmurlarıyla.
Canlandırdım
İblis papatyaları.
Küflenmiş zevklerimde,
Ortalama sevgileri hesapladım.
Antik sonuçlar çıktı
Eşittir'in yanına.
Yalnızlık akşamında
Çok uzun sürdü
Bu yorgun
His dökümü
İsmail Karakuş
Düşünmüyip var olanlar.
herkes yalnız, oh be!
Charles Bukowski
yalnız kalmaktan daha kötü
şeyler de vardır hayatta
ama genellikle
bir ömür alır bunun
farkına varmak
o zaman da
çok geçtir
ve çok geçten
daha kötü
bir şey yoktur
hayatta.
Simdi yalnizlik var basucum da... oylece beni izliyor; sanki gelisine, bir turlu gitmeyisine ciglik atarak tepki vermemden korkuyor gibi.. Uzaniyorum, sariliyorum yalnizligima. Uzatiyorum elimi icimdeki bosluga, yalnizligimin bosluguna...
'Yalnizlik'
Yalnızlık hissi yaşayan insanların, yüzlerinde bu duygunun belirtileri vardır. Bu insanlar, genelde psikolojik çöküntü içinde olup, yüz ifadeleri anlamsız, dalgın olarak bir noktaya bakan ve her şeyden kaçıp kendilerini soyutlayan davranış kalıbı içindedirler. Güçsüzlüklerini ve çaresizliklerini kabullenirler. Olaylar karşısında sinik, halsiz ve tepkisiz insanlardır. Bu tip belirtilerin süresi ve şiddeti, yalnızlığa sebep olan tesirin önem derecesi ile birlikte, kişide yaptığı ruhsal ve bedensel streslere de bağlıdır.
Yalnızlık hissini yaşayanlar, yalnızlığı, yalnızlık aktivitesi içinde çözeceklerine inandıkları ve algıladıkları için yalnızlığa boyun eğerler. Bu nedenle de, günlük yaşam çemberi içinde daima sosyal sıkıntılarla beraberdirler.
Yalnızlık hissi uyandıran her belirti, bireyde yalnızlık duygusu uyandıracak diye bir gerekçe ve koşul yoktur. Yalnızlık duygusu kişinin fizyolojik, psikolojik sosyo-kültürel yapısıyla ilgili olup, süresi ve şiddeti ise psikosomatik strese bağlıdır.
Halk arasında, yalnızlık Allah'a mahsustur, derler. Yalnızlığın giderilmesinde en önemli tedavi arkadaş edinmektir. Ancak, edinilen arkadaş gerçek dost olmalıdır. Her arkadaş yalnızlığı unutturmaz.
Yalnızlık hissini yaşayanlar kendilerini, zayıf, güçsüz arkadaşsız hissederler; çevre onlardan, o çevreden uzaklaşmıştır ve ilgisizdir. İnsanları, vefasız ve güvenilmez görürler, hayatta desteksiz olduklarını, güçsüz olduklarını kabul ederler.
gecelerin bir vaktidir sen ve sen varsındır heyhat neredeler hani benim sevdam kaldım tek başıma
herkes çekip gitmiştir ve sen kalmışsındır kendinle başbaşa
''Yalnızlığın balkanlarından gelen soğuk hava dalgası beyaza bürüdü her yeri ''
Ne etsem berabere bitmedi o yılgın maç
Herkes bende kalanı küçük bir sıyrık sanır
Sen aklıma düştükçe içim nasıl izdiham
Terkedilmiş bir evin ilk günü kadar ağır...
Ali Ayçil
her bi yalnızlığım akar gözlerimden birer birer süzülerek yanaklarımdan...kalbimdeki ur bana mazoist zevkler vermekte her yalnızlığımda bilmediğim bi haz tarafından doyurulmaktayım...belki en rahat ağladığım vakit belki en rahat dağıttığım yada..............
Beşinci Mevsimin Açmış Gülleri
Nerde Kalmış Hani İnsan Değeri
Kefende Gözü Yaşlı Anaların
Yeniden Doğmanın Zamanıyım Ben
Bırakın Da Akarsular Yol Alsın
Değmeyin Bebeğe Doğup Ağlasın
Yaralı Gönlüme Bir Tas Tuz Basın
Konuşan Dillerin Zamanıyım Ben
Çelik Bir Bedene İşlemez Kurşun
Bir Çocuğun Canı Acep Kaç Arşın
Kan Kokar Toprağım Çok İyi Düşün
Bu Yalan Kulların Zamanıyım Ben
Karakuşlar Gibi Gökte Uçana
Dur Diyenler Olur Giden Zamana
Bir Ehli Sohbette Kendin Bilene
Konuşan Tellerin Zamanıyım Ben
BÜYÜK ACI