Hiç yalnız hissetmedim kendimi. Bir odada tek başıma kaldım, intiharın eşiğinde. Kendimi çok kötü hissettiğim oldu, ama hiçbir zaman birinin odaya girip kendimi daha iyi hissetmemi sağlayacağını düşünmedim. ya da birkaç kişinin. Başka bir deyişle, yalnızlık beni hiçbir zaman rahatsız etmemiştir, çünkü yalnız kalmaya doyamam. Ben kendimi insan dolu bir odada ya da tezahürat yapan seyircilerle dolu bir tribünde en yalnız hissederim. Ibsen'den bir alıntı yapacağım: 'En güçlü insanlar genellikle yalnızdır.' Hiçbir zaman içimden, 'şuh bir sarışın içeri girip beni öpecek, sevişecek ve kendimi daha iyi hissedeceğim,' diye geçirmedim. Hayır, onun hiçbir yararı olmaz. İnsanları bilirsin, 'Hey, Cuma akşamı, ne yapacağız? Burda kös kös oturacak mıyız? ' Evet, kesinlikle. Çünkü yok dışarıda bir şey. Aptallık sadece. Aptal insanlarla fingirdeyen aptal insanlar. Geceye koşa koşa çıkmak gibi bir ihtiyaç içinde olmadım hiçbir zaman. Barlarda gizlendim, çünkü fabrikalarda gizlenmek istemiyordum. Hepsi bu. Milyonlarca insan adına özür dilerim, ama ben kendimi hiçbir zaman yalnız hissetmedim. Kendimden hoşnutum. Bildiğim en iyi eğlence kendimim. Biraz daha rakı içelim!
yalnızlık herkesin yaşadığı birşeydir (herhalde) ve ben bunu her zaman yaşarım yanımda o kadar kişi olmasına rağmen (yalnız olmayanların denemesini hiç tavsiye etmem)
yalnızlığım benim sidikli kontesim ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi bizim için...
yalnızlığın elleri var dokunursa korkma sakın...
şşşş yalnızlıktan kaçılmaz boş yere uğraşma bir an önce yüzleşmek ve acısını çekmek en iyisi ve hesaplaştığın zaman anlıyorsun: neden ilhan iremin insanlardan uzak bir evde yaşadığını.
yalnızlığın hediyesimi cezasımı bilinmez, her insanda bir suret görmek
Kendimi işte bu kelimenin içinde kaybediyorum bazen... Çok uğraşıyorum ama ışığa ulaşamıyorum..Ağlıyorum oda bi fayda vermiyor sonuç hep aynı..Yalnızım:(((
'Yaşamın bir döneminde varlığımızın yalnızca kendimize özgü ve değerli birşey olduğunu anlarız. Bu uyanma, çoğu kez, ergenlik çağında olur. İnsanoğlu'nun kendini arayıp bulması, yalnızlığının bilincine varması; kendisiyle dünya arasındaki algınamayacak kadar saydam bilinç perdesini çekip kaldırmasıyla gerçekleşir. Daha doğar doğmaz yalnızlığımızla baş başa kaldığımız doğrudur. Çocuklular oyun oynarken, büyükler de çalışırken yalnızlık duygusunu unutabilirler. Ergen kişi, bir an durur ve içinde yaşadığı dünyanın sonsuz enginliğini görür. Önce kendi varlığının gerçekliğine şaşar; bu duygu onu bilinçli olarak sorduğu bazı sorulara yanıt aramaya sürkükler: su yüzeyinde çarpık yansılanan o yüz, kendi yüzü müdür? Çocuk varlığının birincilik duygusu ergen kişi için çözülmesi gerekenbir varlık sorunu olur.'
saglam bir varolustur. her eksik kendisini tamamlayacak baska eksiklere kosuyor. yarim yamalak yasaniyor hersey.. biliyorum biryerlerde, bir ara karsilasmistik ben'imle, ki bu kadar ozluyorum.. beni ancak bir benzerim oldurebilir..
Kusursuz bir çiçek gibidir aşk Tüm hayatını ondan bir tane bulmak için harcasan bile Hayatını boşa harçamış sayılmazsın Gerçek aşkı bulup dünyanın en güzel şiirini yazmayı umud ediyorum Senin gözlerin benim gözlerim gibi.. Ama senin gözlerin fırtınaların derin dalgaların içinden çıkıp gelmiş gibi.. Biliyorum bu yüzden artık aşka bu kadar acımasızsın. Eğer hayatından çıkmamı istiyorsan rica etmen yeter. Son bir isteğim olur sadece senden son sözleri sen yazarmısın? Sakın yapamam deme.. biliyorum bu yaşına gelene kadar sevgiye ve aşka inanan bir insandın sen geceleri rahat uyuyormusun? Sadece yaptıklarından utanan insanlar rahat uyuyamaz. Gerçek aşkı arıyorsun bende öyle… Bizim gibi gerçek aşka inanan insanlar bir gün bir yerde mutlaka Kusursuz çiçeği bulur.. Biz kusursuz çiçekleriz bir gün bir yerde mutlaka …. Asla aramaktan vazgeçme aşk yalnızlık değildir………….
Hiç yalnız hissetmedim kendimi. Bir odada tek başıma kaldım, intiharın eşiğinde. Kendimi çok kötü hissettiğim oldu, ama hiçbir zaman birinin odaya girip kendimi daha iyi hissetmemi sağlayacağını düşünmedim. ya da birkaç kişinin. Başka bir deyişle, yalnızlık beni hiçbir zaman rahatsız etmemiştir, çünkü yalnız kalmaya doyamam. Ben kendimi insan dolu bir odada ya da tezahürat yapan seyircilerle dolu bir tribünde en yalnız hissederim. Ibsen'den bir alıntı yapacağım: 'En güçlü insanlar genellikle yalnızdır.' Hiçbir zaman içimden, 'şuh bir sarışın içeri girip beni öpecek, sevişecek ve kendimi daha iyi hissedeceğim,' diye geçirmedim. Hayır, onun hiçbir yararı olmaz. İnsanları bilirsin, 'Hey, Cuma akşamı, ne yapacağız? Burda kös kös oturacak mıyız? ' Evet, kesinlikle. Çünkü yok dışarıda bir şey. Aptallık sadece. Aptal insanlarla fingirdeyen aptal insanlar. Geceye koşa koşa çıkmak gibi bir ihtiyaç içinde olmadım hiçbir zaman. Barlarda gizlendim, çünkü fabrikalarda gizlenmek istemiyordum. Hepsi bu. Milyonlarca insan adına özür dilerim, ama ben kendimi hiçbir zaman yalnız hissetmedim. Kendimden hoşnutum. Bildiğim en iyi eğlence kendimim. Biraz daha rakı içelim!
yine seninle kaldım karanlıkta başbaşa yalnızlığım
yine seninle yasa garkoldum
yine seninle sana yazdım yalnızlığımı yalnızlığım
yine seninle taşa hapsoldum
buradayım buradayım
gören var mı
yok
ne bu?
susuş...
yalnızlık herkesin yaşadığı birşeydir (herhalde) ve ben bunu her zaman yaşarım yanımda o kadar kişi olmasına rağmen (yalnız olmayanların denemesini hiç tavsiye etmem)
yalnızlığım benim sidikli kontesim
ne kadar yalansız yaşarsak
o kadar iyi bizim için...
yalnızlığın elleri var
dokunursa korkma sakın...
şşşş yalnızlıktan kaçılmaz boş yere uğraşma
bir an önce yüzleşmek ve acısını çekmek en iyisi
ve hesaplaştığın zaman anlıyorsun: neden ilhan iremin insanlardan uzak bir evde yaşadığını.
yalnızlığın hediyesimi cezasımı bilinmez,
her insanda bir suret görmek
Yalnızlık
ne güzel günler kalır geriye ne dostlar
en güzel duygular rüzgâr olup uçarlar
canım diyeceğin kimse kalmaz yanında
duyguların darmadağın sevdiğin olmaz yanında
ellerin bomboş uykusuz kalır gözlerin
tutuşur yanarsın boşa savrulur közlerin
eğdiler başımı büktüler bileğimi
rahatı çok gördüler kırdılar yüreğimi
ibrahimin hali böyle hazindir dostum
lamekâna gark oldum hayata küstüm
H.İ.Döne
http://www.antoloji.com/halil_ibrahim_done
Notaları kurşunlanmış bir şarkıdır yalnızlık...
yalnızlık bana insanı hatırlatıyor
yalnızlık yolcusu gönlüm...
bir garip seyyahım; kendime göçerim..
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Daha da hüzünlendirir her gece
kentin sokaklarını
bekçinin nefesiyle
düdüğün içinde dönen
nohut taneciğinin
yalnızlığı
Ne çok sevinirim bilseniz
bir yılan
mezarıma girerde
göğüs kafesimin kemikleri içinde
kış uykusuna
yatarsa
s.a
Kendimi işte bu kelimenin içinde kaybediyorum bazen... Çok uğraşıyorum ama ışığa ulaşamıyorum..Ağlıyorum oda bi fayda vermiyor sonuç hep aynı..Yalnızım:(((
Yalnızlık Tek Hece!
Çözülmesi Zor Bir Bilmece!
Çözebilene Çok Büyük Bir Nimet :)
Çözemeyene İse Çok Ağır ve Acı Bir Zillet! ! ! :(
onca kalabalığın arasında bir kişiyi bile yanınızda hissedememek! ! !
Birde ayaklarımda çoraplarım olsa dediğim, kara ayaz çıplaklığı..! !
huzur bulduğum en güzel anlar...
kimse ayrılığa, ölüme, yağmura dur diyemedi
Bir gün kabalık edersem
Habersiz çekip gidersem
Yalnızlığım sana emanet
'Yaşamın bir döneminde varlığımızın yalnızca kendimize özgü ve değerli birşey olduğunu anlarız. Bu uyanma, çoğu kez, ergenlik çağında olur. İnsanoğlu'nun kendini arayıp bulması, yalnızlığının bilincine varması; kendisiyle dünya arasındaki algınamayacak kadar saydam bilinç perdesini çekip kaldırmasıyla gerçekleşir. Daha doğar doğmaz yalnızlığımızla baş başa kaldığımız doğrudur. Çocuklular oyun oynarken, büyükler de çalışırken yalnızlık duygusunu unutabilirler. Ergen kişi, bir an durur ve içinde yaşadığı dünyanın sonsuz enginliğini görür. Önce kendi varlığının gerçekliğine şaşar; bu duygu onu bilinçli olarak sorduğu bazı sorulara yanıt aramaya sürkükler: su yüzeyinde çarpık yansılanan o yüz, kendi yüzü müdür? Çocuk varlığının birincilik duygusu ergen kişi için çözülmesi gerekenbir varlık sorunu olur.'
Octavio Paz / Yalnızlık Dolambacı
bu aralar o kadar ihitiyaç duyduğum bir şey ki,özlenip de kavuşulumayan bir sevgili gibi.gel benim sevgili yalnızlığım...
dost ararken bulamdığınız kafadinlemek istedeğinizdede ulaşamadığınız nokta
gecenin karanlığında çaldığım ıslık sesine sadece sessizliğin eşlik ettiği andır YALNIZLIK....
saglam bir varolustur. her eksik kendisini tamamlayacak baska eksiklere kosuyor. yarim yamalak yasaniyor hersey.. biliyorum biryerlerde, bir ara karsilasmistik ben'imle, ki bu kadar ozluyorum.. beni ancak bir benzerim oldurebilir..
Her seçim diğerlerini terketmekse yalnızlığı seçmek psikopatlık olmalı..
Bu aralar ben oynuyorum.
tavana vurdu bugün..
Kusursuz bir çiçek gibidir aşk
Tüm hayatını ondan bir tane bulmak için harcasan bile
Hayatını boşa harçamış sayılmazsın
Gerçek aşkı bulup dünyanın en güzel şiirini yazmayı umud ediyorum
Senin gözlerin benim gözlerim gibi..
Ama senin gözlerin fırtınaların derin dalgaların içinden çıkıp gelmiş gibi..
Biliyorum bu yüzden artık aşka bu kadar acımasızsın.
Eğer hayatından çıkmamı istiyorsan rica etmen yeter.
Son bir isteğim olur sadece senden son sözleri sen yazarmısın?
Sakın yapamam deme..
biliyorum bu yaşına gelene kadar sevgiye ve aşka inanan bir insandın sen
geceleri rahat uyuyormusun?
Sadece yaptıklarından utanan insanlar rahat uyuyamaz.
Gerçek aşkı arıyorsun bende öyle…
Bizim gibi gerçek aşka inanan insanlar bir gün bir yerde mutlaka
Kusursuz çiçeği bulur..
Biz kusursuz çiçekleriz bir gün bir yerde mutlaka ….
Asla aramaktan vazgeçme aşk yalnızlık değildir………….
tüm sırlarımı ona saklarım.
Damda sessiz yat yalnizlik,
sitem edip isteme benden razilik...
Bu yalnızlık benim ilişmeyin...
ömür boyu :)