............. Yalnızlık hiç zor değildir aslında. Eğer sevgin varsa, bunu sunabiliyorsan yalnız değilsindir zaten. Önemli olan senin içindeki yalnızlıktır ve sevgisizlik bunu pekiştirir... pekiştirir... büyütür.
Sınırsız, çıkarsız, gerçek sevgilere sırtını çevirmiş ve karşılığını verememiş insan, birgün sınırlı ve riyakâr sevgiler içinde bulur kendini, işte o zaman yazık olur. Milyonlarca insan eksik sevgiler içinde, sevgisiz yaşıyor. Milyonlarca insan, milyonlarca insanı mutsuz ediyor, kendileri de mutsuz oluyor. Bir tek şey yüzünden... Çok basit bir nedenden...
Sevgiyi sunamamaktan, saklamaktan, sevgi peşinde koşmaktan... Sevgisini sunamayanlardan kaçın, üstlerine gitmeyin, sizi sevdiklerinden emin bile olsanız. Bir süre kendi sevginiz kendinize yeter.
Yalnız kalanlara hiç üzülmüyorum,kendi içlerinde yalnız olanlara acıyorum yalnızca....................
DUYGU ASENA
Bir ölünün ardından bile hala dedikodu ve çirkinliklerini sürdüren bütün ruh yalnızı sevgisizlere armağan ediyorum bu yazıyı.... Gittiği yerde sevgisinin aydınlığında olduğundan eminim... :)))
yalnızlık........ bir mekanda tek başına olmak demek değildir............ bence gerçek yalnızlık.......... insanın, duygu ve düşüncelerinde kendini yalnız hissetmesidir......
İkimizin de yaşamını dolduran boşluk.. İkimizin ortak konuştuğu tek dil.. İkimizi anlamlı kılan tek kelime. İkimizi buluşturan ve yaşama dönmemizi sağlayan tek etken..
Geniş, siyah gölgesi hayatımı kaplayan, Tepemde kanat germiş bir kartaldır yalnızlık. Kalp çarpıntılarıyla günleri hesaplayan Bir benim, benim olan bir masaldır yalnızlık.
Gördüm yapraklarımın bir bir döküldüğünü, Baharda yaşamanın bilmedim nedir tadı. Gemi yüzü görmeyen bir limanın hüznünü Kimsesiz gönlüm kadar hiçbir gönül duymadı.
Bir ayna parçasından başka beni kim anlar, Bir mum gibi erirken bu bitmeyen düğünde? Bir kardeş tesellisi verir bana aynalar; Aynalar da olmasa işim ne yeryüzünde?
kişi sadece ve sadece kendisiyle beraber tüm yolculuk boyunca. ve bu yolculuğun asal amacı, kişinin kendi varoluşunun farkındalığına ulaşması. öyle bir yolculuk ki, yol sonunda kişiyi bekleyen tek ve gercek 'ödül', KENDİSİ.................
Bir sonraki şehre uzanan bu gece Gece bir sonraki şeride kan damlatırken Bir önceki güne asla dönüp bakma Zaman suçlardan başka bir şey anlatmaz sana Lanetlenmiş omuzlarımdan sen... tut beni Telaşla örttüğün gibi her şeyi Bir sonraki aşka uzanan bu yarış Bu yarış binbir acıyla beni yaşatırken Bir önceki düşten artan bu yalnızlık Bu yalnızlık artık çok fazla bana...
yalnızlık kendini hergün yıkıp hergün kuran çok eski bir handır, taşlarında yüzyılların parmak izleri vardır, burçlarında göğü ve odaları birer andır, kilidi zamandır bu hanın, pencereleri dışarıdan çok içeriye bakar, kapıları dışarıdan çok,içeriden azdır, hanlar ki yolcuların çaldığı yitik bir sazdır.
alıştır kendini biraz yalnızlığa, şöyle bir sağdan, bir de soldan bak ara sıra, yatağın senden uzun olsun, düşlerin senden uzak, ve her bir kelime dilinde bir tuzak, bak yer gök yapayalnız, lodos kendisinde, poyraz yağmura gebe değil, bu hep böyle. ne sudan nefes aldın, ne havayı içebildin, sevdin, sevdin, belki sevdin ama; alıştır kendini biraz yalnızlığa.
mantık derki yalnızlık paylaşılmaz ve bizimde paylaşamadığımız tek olgu, kıskanmayız ama paylaşamayızda ve onun paylaşmak istedigmizde kendini açık eder işte bence insanın o hali yalnızlıkdır aslında yalnızlık sadece bi kavram onu ilk hissettigimizde onu gene yenmişiz zaten
ben bir yazlıkta yanlızken yansız yazmak isterim. ama bu süreçte tek eksiğim yazlık.. can çektirecek bir yanlızlığım var.kimseye yaranmayacak kadar bir yansızlığım her hangi bir duruşa oturtulmayacak bir yazarlığım var..bir yazlığım yok..
çölde yanız bir ağaçsın kimse seni ne arayacak ne soracak kötü hissedeceksin kendini akşam soğuk gündüz sıcak çıldıracaksın gözlerin olsa belki ağlarsın ayakların olsa belki kaöarsın dilin olsa belki haykırırsın tüm dünyaya yalnızlığını işte ben şuan çoldeki yalnız ağaç gibiyim ve ağlıyorum gözlerim olmadan
yalnızlıkk! ! ! benı hiç bırzaman bırakmayan tek dostummm....
yanımda kımse olmadıgından degıl yanlızlıgım,yalnız oldugumu soyleyebılecegım kımse olmadıgından yalnızım...
aşkını başıma kakacaksan
geri ver yalnızlığımı
Klasik olacak ama 'ömür boyudur' :) Hatırladıkça can sıkabilecek bi mahkumiyet.. Kötü olan 'tek başına'lıktır..
.............
Yalnızlık hiç zor değildir aslında. Eğer sevgin varsa, bunu sunabiliyorsan yalnız değilsindir zaten. Önemli olan senin içindeki yalnızlıktır ve sevgisizlik bunu pekiştirir... pekiştirir... büyütür.
Sınırsız, çıkarsız, gerçek sevgilere sırtını çevirmiş ve karşılığını verememiş insan, birgün sınırlı ve riyakâr sevgiler içinde bulur kendini, işte o zaman yazık olur. Milyonlarca insan eksik sevgiler içinde, sevgisiz yaşıyor. Milyonlarca insan, milyonlarca insanı mutsuz ediyor, kendileri de mutsuz oluyor. Bir tek şey yüzünden... Çok basit bir nedenden...
Sevgiyi sunamamaktan, saklamaktan, sevgi peşinde koşmaktan... Sevgisini sunamayanlardan kaçın, üstlerine gitmeyin, sizi sevdiklerinden emin bile olsanız. Bir süre kendi sevginiz kendinize yeter.
Yalnız kalanlara hiç üzülmüyorum,kendi içlerinde yalnız olanlara acıyorum yalnızca....................
DUYGU ASENA
Bir ölünün ardından bile hala dedikodu ve çirkinliklerini sürdüren bütün ruh yalnızı sevgisizlere armağan ediyorum bu yazıyı.... Gittiği yerde sevgisinin aydınlığında olduğundan eminim... :)))
yalnızlık........
bir mekanda tek başına olmak demek değildir............
bence gerçek yalnızlık..........
insanın, duygu ve düşüncelerinde kendini yalnız hissetmesidir......
yalnız kaldım! ne verdiğin hediyeye elim değiyor,ne de kokundan sürebiliyorum....
Yalnızlık;
İkimizin de yaşamını dolduran boşluk.. İkimizin ortak konuştuğu tek dil.. İkimizi anlamlı kılan tek kelime. İkimizi buluşturan ve yaşama dönmemizi sağlayan tek etken..
Yalnızlık; ikimiziz aslında..
YALNIZLIK.....
Geniş, siyah gölgesi hayatımı kaplayan,
Tepemde kanat germiş bir kartaldır yalnızlık.
Kalp çarpıntılarıyla günleri hesaplayan
Bir benim, benim olan bir masaldır yalnızlık.
Gördüm yapraklarımın bir bir döküldüğünü,
Baharda yaşamanın bilmedim nedir tadı.
Gemi yüzü görmeyen bir limanın hüznünü
Kimsesiz gönlüm kadar hiçbir gönül duymadı.
Bir ayna parçasından başka beni kim anlar,
Bir mum gibi erirken bu bitmeyen düğünde?
Bir kardeş tesellisi verir bana aynalar;
Aynalar da olmasa işim ne yeryüzünde?
CAHİT SITKI TARANCI
...Düş dolu yalnızlığını ağılarla çürüten kimsesizlıkti bu...
adama kor..
kendinin değerini anlama we kendine sadık kalma!
o kadar çok seslisin ki
susuyorum
'yalnızlık paylaşılmaz..paylaşılınca yalnızlık olmaz'
kişi sadece ve sadece kendisiyle beraber tüm yolculuk boyunca. ve bu yolculuğun asal amacı, kişinin kendi varoluşunun farkındalığına ulaşması. öyle bir yolculuk ki, yol sonunda kişiyi bekleyen tek ve gercek 'ödül', KENDİSİ.................
Allah kimseye göstermesin....=(
cesaret
kendine kalış
yalnızlık; bir çeşit ölüm
Bir sonraki şehre uzanan bu gece
Gece bir sonraki şeride kan damlatırken
Bir önceki güne asla dönüp bakma
Zaman suçlardan başka bir şey anlatmaz sana
Lanetlenmiş omuzlarımdan sen... tut beni
Telaşla örttüğün gibi her şeyi
Bir sonraki aşka uzanan bu yarış
Bu yarış binbir acıyla beni yaşatırken
Bir önceki düşten artan bu yalnızlık
Bu yalnızlık artık çok fazla bana...
yalnızlık yasamanın bazen anlamsızlastığı durumlardır bazen de yasamın mola durağıdır genel olarak kötü bü seydir ama nedense ben bazen severim
yalnızlığım,yollarıma pusu kurmuş beklemekte....
güzel şarkı..
yalnızlığımda seni büyüttükçe
kalabalıklaşacağım,
sen kendi kalabalığında
hep yalnız olacaksın.
gururlu ve mağrur insanların içine düştükleri ruh hali.düşürenler utansın :)))
bilmezler yalnız yaşamayanlar,
nasıl korku verir yalnızlık insana,
insan nasıl konuşur kendisiyle,
nasıl koşar aynalara,
bir can'a hasret,
bilmezler.
yalnızlık kendini hergün yıkıp hergün kuran çok eski bir handır,
taşlarında yüzyılların parmak izleri vardır,
burçlarında göğü ve odaları birer andır,
kilidi zamandır bu hanın,
pencereleri dışarıdan çok içeriye bakar,
kapıları dışarıdan çok,içeriden azdır,
hanlar ki yolcuların çaldığı yitik bir sazdır.
alıştır kendini biraz yalnızlığa,
şöyle bir sağdan, bir de soldan bak ara sıra,
yatağın senden uzun olsun,
düşlerin senden uzak,
ve her bir kelime dilinde bir tuzak,
bak yer gök yapayalnız,
lodos kendisinde,
poyraz yağmura gebe değil,
bu hep böyle.
ne sudan nefes aldın,
ne havayı içebildin,
sevdin,
sevdin,
belki sevdin
ama;
alıştır kendini biraz yalnızlığa.
ALLAHA mahsustur....
mantık derki yalnızlık paylaşılmaz
ve bizimde paylaşamadığımız tek olgu, kıskanmayız ama paylaşamayızda
ve onun paylaşmak istedigmizde kendini açık eder işte bence insanın o hali yalnızlıkdır aslında yalnızlık sadece bi kavram onu ilk hissettigimizde onu gene yenmişiz zaten
yanlızlık yansızlık yazlık yazmak
ben bir yazlıkta yanlızken yansız yazmak isterim. ama bu süreçte tek eksiğim yazlık.. can çektirecek bir yanlızlığım var.kimseye yaranmayacak kadar bir yansızlığım her hangi bir duruşa oturtulmayacak bir yazarlığım var..bir yazlığım yok..
çölde yanız bir ağaçsın kimse seni ne arayacak ne soracak
kötü hissedeceksin kendini
akşam soğuk gündüz sıcak çıldıracaksın
gözlerin olsa belki ağlarsın ayakların olsa belki kaöarsın
dilin olsa belki haykırırsın tüm dünyaya yalnızlığını
işte ben şuan çoldeki yalnız ağaç gibiyim ve ağlıyorum gözlerim olmadan