Dostlukların,arkadaşlıkların bu denli çıkar ilişkileriyle kirlendiği bu toplumsal yapıda vefa sadece ve sadece içilen bir bardak bozadan başka hiçbir şey değildir.
Vefa her kimseden kim istedim ondan cefa gördüm Kimi kim bîvefa dünyada gördüm bîvefa gördüm (Her kimden vefa istediysem ondan cefa gördüm; kimi gördüysem vefasız dünyada, onun vefasızlığını da gördüm)
Kime kim derdimi izhar kıldım isteyip derman Özümden bin beter derd ü belaya mübtela gördüm (Kime derman için derdimi açtıysam, onu benden bin beter dertli gördüm.)
Mükedder hatırımdan kılmadı bir kimse gam def'in Safadan dem uran hemdemleri ehl-i riya gördüm (Kederli gönlümden kimse üzüntülerimi gidermedi. Esenlikten dem vurarak beni teselli edecek dostlarımı iki yüzlü gördüm)
Ayak bastım reh-i ümmide, sergerdanlık el verdi Emel serriştesin tuttum elimde ejderha gördüm (Ne zaman umut yoluna ayak bastım, başım dönüp durdu. Emel ipinin ucuna yapıştım elimde ejderha gördüm)
Fuzuli ayb kılma yüz çevirsem ehl-i âlemden Neden kim her kime yüz tuttum andan yüz bela gördüm (Ey Fuzuli, artık insanlardan yüz çevirirsem beni ayıplama. Çünkü kime yaklaştıysam ondan belanın yüz türlüsünü gördüm)
İnsanlarda vefa duygusu azaldı, Bir zamanlar Birinci ligde Vefa spor vardı, Vefa bozacısı hala var ama, Çoğaldı şubelerini açıldı. Vefa ne diye sorarsan şimdilerde, Vefa diye İstanbul'da bir semt adı kaldı.
İnsanlarda vefa duygusu azaldı, Bir zamanlar Birinci ligde Vefa spor vardı, Vefa bozacısı hala var ama, Çoğaldı şubelerini açıldı. Vefa ne diye sorarsan şimdilerde, Vefa diye İstanbul'da bir semt adı kaldı.
en zor verilen ve en zor alınan. sanırım en kıymetli.güvenin en yakın arkadaşı,belki de olmazsa olmazı. gerçeğin sağlaması. her kaybedilenin arkasından baktığında bulduğun tek eksik, farketmeden atladığın, yaşamadan anlamadığın. herkese veremediğin, zorlasanda hissedemediğin.
'Sözünü tutma, borcuna sadık olma.' diyor sözlük. Yani bir şeyin karşılığı olarak verilen/ödenen anlamına hâiz. Verilen bir sözdür ve bu sözü yerine getirmek 'vefâ'dır. Buraya kadar her şey normal. Bakıyoruz bu kökten türeyen diğer kelimelere; 'fiyat' karşımızda ilkin. Bir şeyin karşılığında ödenen demek ki anlam aynı hemen hemen; hatta tamamen. Diğeri 'ifâ'. Bu da aynı kökenden.Verilmiş bir sözü, dillendirilmiş bir vaadi yerine getirmek. 'Vefâ'nın vücud bulmuş hâli. Bir eylem bir ispat belki.. Sonuncusu ve en mânidarı ise 'vefât'. Açıklamaya ne hâcet? Verilmiş bir sözü yerine getirmek. Heyhât biz yerine getirmesekte tahsil edilecek bir borç bu. Bir şeyin ödenen bedeli. Hayatın fiyatı; 'vefât'. 'Allah'a bir can borcum var' deyişine de açıklık getiriyor bu tanımlar. Burada düğümlendi yazı...
denilir ki; vefa, arkada bıraktığını, giderken yaktığını yabana atmamaktır.. vefa, dostluğun asaletine, bir dua sonrası verilen sözlere, hayallere ihanet katmamaktır… ve vefa, sadece ‘has’ların vasfıdır! nisyan -unutmak- ise ‘ham’ların... bedene tutsak olmuş hoyratların nasibi yoktur vefadan! ve öğrendik ki; sadece “gönlümüzün kitabında; “bize bir defa selâm vereni kıyamete kadar unutmayız” düstûru kayıtlıdır” diyenlere vefalı olunmalı! sadece onlara! ..
'Çiçek sulandığı kadar güzeldir, Kuşlar ötebildiği kadar sevimli, Bebek ağladığı kadar bebektir. Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin, bunu da öğren, Sevdiğin kadar sevilirsin.'
vefa boza değil..ya da ist.da bir semt adı...vefa özlem dolu,sıcacık bir kucaklama...vefa dost olmak demek...vefa zor zamanları beraber aşmak demek..vefa hiç bir şeye benzememek...
Eskiden VEFASPOR vardı, bayağı taraftarı da vardı.
Şimdi Vefaspor yok.
Vefada yok. Vefalı insanda yok, yada çok az.
Vefa; sadece İstanbul'da bir semt adı olarak kaldı.
Dostlukların,arkadaşlıkların bu denli çıkar ilişkileriyle kirlendiği bu toplumsal yapıda vefa sadece ve sadece içilen bir bardak bozadan başka hiçbir şey değildir.
Vefa her kimseden kim istedim ondan cefa gördüm
Kimi kim bîvefa dünyada gördüm bîvefa gördüm
(Her kimden vefa istediysem ondan cefa gördüm;
kimi gördüysem vefasız dünyada, onun vefasızlığını da gördüm)
Kime kim derdimi izhar kıldım isteyip derman
Özümden bin beter derd ü belaya mübtela gördüm
(Kime derman için derdimi açtıysam,
onu benden bin beter dertli gördüm.)
Mükedder hatırımdan kılmadı bir kimse gam def'in
Safadan dem uran hemdemleri ehl-i riya gördüm
(Kederli gönlümden kimse üzüntülerimi gidermedi.
Esenlikten dem vurarak beni teselli edecek dostlarımı iki yüzlü gördüm)
Ayak bastım reh-i ümmide, sergerdanlık el verdi
Emel serriştesin tuttum elimde ejderha gördüm
(Ne zaman umut yoluna ayak bastım, başım dönüp durdu.
Emel ipinin ucuna yapıştım elimde ejderha gördüm)
Fuzuli ayb kılma yüz çevirsem ehl-i âlemden
Neden kim her kime yüz tuttum andan yüz bela gördüm
(Ey Fuzuli, artık insanlardan yüz çevirirsem beni ayıplama.
Çünkü kime yaklaştıysam ondan belanın yüz türlüsünü gördüm)
FUZÛLÎ
Leblebili Vefa Bozası.karlı kış gecelerinin neşesi
Vefa, gerçek sevgidir....
' Kafanda bilgiye yaslanma,yapma caka
Hünerle dolsa başın,sanma kimse baka
Sözünde dur da yücel,rütbenle a gözüm
Adamlığın biricik şartı,bence vefa'
Hayyam
Vefa bazen unutmaktır.
İnsanlarda vefa duygusu azaldı,
Bir zamanlar Birinci ligde Vefa spor vardı,
Vefa bozacısı hala var ama,
Çoğaldı şubelerini açıldı.
Vefa ne diye sorarsan şimdilerde,
Vefa diye İstanbul'da bir semt adı kaldı.
İnsanlarda vefa duygusu azaldı,
Bir zamanlar Birinci ligde Vefa spor vardı,
Vefa bozacısı hala var ama,
Çoğaldı şubelerini açıldı.
Vefa ne diye sorarsan şimdilerde,
Vefa diye İstanbul'da bir semt adı kaldı.
vefa dediğin bu kadar basitmi _?
alınır mı_?
satılır mı _?
vefa bir erdemdir.yillar sonra bile,altinda arkadasimizla sohbet ettigimiz agaci gordugumuzde,hatirlayabilmemiz,o agaca dahi tebessum edebilmemizdir.
Bu aralar bir çoğuna İstanbuldaki adaşı semtten başka hiç bir anlam ifade etmeyen güzel kelime. Vefa imandandır...
Her insanın harcı olmayan bir erdem..Vefa
Allah'a şükretmeme sebep en belirgin özelliğim..Vefa
Benim sahip olduğum ama bir çoğunun sahip olmadığı şey.
en zor verilen ve en zor alınan.
sanırım en kıymetli.güvenin en yakın arkadaşı,belki de olmazsa olmazı. gerçeğin sağlaması. her kaybedilenin arkasından baktığında bulduğun tek eksik, farketmeden atladığın, yaşamadan anlamadığın. herkese veremediğin, zorlasanda hissedemediğin.
'Sözünü tutma, borcuna sadık olma.' diyor sözlük.
Yani bir şeyin karşılığı olarak verilen/ödenen anlamına hâiz. Verilen bir sözdür ve bu sözü yerine getirmek 'vefâ'dır. Buraya kadar her şey normal. Bakıyoruz bu kökten türeyen diğer kelimelere; 'fiyat' karşımızda ilkin. Bir şeyin karşılığında ödenen demek ki anlam aynı hemen hemen; hatta tamamen.
Diğeri 'ifâ'. Bu da aynı kökenden.Verilmiş bir sözü, dillendirilmiş bir vaadi yerine getirmek. 'Vefâ'nın vücud bulmuş hâli. Bir eylem bir ispat belki..
Sonuncusu ve en mânidarı ise 'vefât'. Açıklamaya ne hâcet?
Verilmiş bir sözü yerine getirmek. Heyhât biz yerine getirmesekte tahsil edilecek bir borç bu. Bir şeyin ödenen bedeli. Hayatın fiyatı; 'vefât'.
'Allah'a bir can borcum var' deyişine de açıklık getiriyor bu tanımlar. Burada düğümlendi yazı...
''Zatıma mirat edindim zatını
Bile yazdım adım ile adını..''
Yine de vefasızım öyle mi?
vefa, meğer istanbulda bir semt adıymış..!
boza markası.
denilir ki;
vefa, arkada bıraktığını, giderken yaktığını yabana atmamaktır..
vefa, dostluğun asaletine, bir dua sonrası verilen sözlere,
hayallere ihanet katmamaktır…
ve
vefa, sadece ‘has’ların vasfıdır!
nisyan -unutmak- ise ‘ham’ların...
bedene tutsak olmuş hoyratların nasibi yoktur vefadan!
ve öğrendik ki; sadece
“gönlümüzün kitabında;
“bize bir defa selâm vereni kıyamete kadar unutmayız”
düstûru kayıtlıdır”
diyenlere vefalı olunmalı!
sadece onlara! ..
vefa bir edimin karşılığında borçlanma anlamına gelir.
'Çiçek sulandığı kadar güzeldir,
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli,
Bebek ağladığı kadar bebektir.
Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin,
bunu da öğren,
Sevdiğin kadar sevilirsin.'
vefa:artık sadece eski bir semtte,kuytuda bir bozacının adını çağrıştırıyor.
BKU
vefa insanları birbine baglayan sıkı bir halay olraka görüyorum
milletleri ayakakta tutan hep vefa duygusu olmuştur
En vefalı çıktı senden...Ölsem haberin yok benden:((
vefa boza değil..ya da ist.da bir semt adı...vefa özlem dolu,sıcacık bir kucaklama...vefa dost olmak demek...vefa zor zamanları beraber aşmak demek..vefa hiç bir şeye benzememek...
araya uzaklıkların salıncak kurdugu,gıdıpte donemeyenler ıcın cok koyduğu,ınsanı bır duygu olarak ıcten ıce nefsı kemırebılen,cogu ınsanın benlıgınde olmayan sey. vefa.....cok guzel bır kelıme.
ne mutlu hakkını verebılene.
İstanbul' da bir semt adı. Artık.
En vefalı çıktı senden...Ölsem haberin yok benden:((
hayati derecede önemli...
(yenilen her kzığın ardından bir kez daa anlaşılıyor -biraz vefa- Muhammed, İsa aşkına)