Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Dünyada iki gerçek vardır.. Biri aşk diğeri ölüm.. Aşk, bu 3 harfin çok derin bir manâsı vardır. Tanımlamanın mümkün-ü ihtimâli yoktur. Ancak ve ancak yaşayan bilir ve anlatamaz. Sadece birkaç kelimenin terdiblenmesiyle tanımı yapılabilir lâkin karşılayamaz bu 3 harfi. İnsan ömr-ü hayatında iki kez aşkı bulur. Birini arar ve bulur diğerini bekler o kendi gelir. Karşılıklı olur karşılıksız olur sever ama kavuşamaz neticede bulur. Ve bu gerçeği bulduktan sonra diğer gerçeğe yol alır. Ölüm gerçeğinde ise gerçek Sevgiliye kavuşulur. Her ikiside aşktır...Aşk nihâyetinde geldiğin yere dönmektir..

Gelmek.. Uzun hasretler sonunda, sevgiliye bir telefon açıp şimdiki zaman kipiyle çekimlenen ve söylendiğinde iki tarafa da tarifi mümkün olmayan bir mutluluk bir huzur veren kelimedir..

Gelmek vakti bütün olumsuzluklar kötü şeyler silinir hafızadan sadece ve sadece sevgilinin güzelliği düşünülür, sevgilinin cennet kokusu duyulur o andan sonra ve gelmek için yola çıkıldığında gelinen yol soğuk gri bir asfalt değildir aksine bir düş denizidir düş limanına varan güzel bir yoldur... Velhâsıl gelmek güzel şeydir.. Hele ki Sevgili'ye gel (mek) iniyorsa...