Kültür Sanat Edebiyat Şiir

  • yalnızlık korkusu08.11.2008 - 00:38

    Bence doğal bır korku. Tıpkı sevgı, ask, ozlem gıbı. Bı baska acıdan bakarsanız yalnızlık sayesınde yaptıgınız hataları anlama sansınız da oluo. Genelde yalnızlık korkusu askın olmayısından baslıo. Sevmek ıstıyosun ama sevemıosun. Kendıne guvenın kalmıo. En sonunda yalnızlık korkusunu tadıyosun. Bır anlık duygusallıklar bıle ınsanı mahvetmeye yetıyo. Benım su aralar yasadıklarım gıbı. Unıversıtedeyım ve hala su ana dek bı kız arkadasım yok. Bırcok arkadasım bana bu konu hakkında 'sen cok sanslı bır ınsansın. Kız arkadasın mı var derdın var' dıyo. Fakat yasadıgın bı olayı sevgılınle paylasmak, onunla sevınıp, onunla aglamak cok guzel bısey degıl mı. Yalnızlıgı kımse kotu bır duygu olarak algılamasın bence. Yalnızlık sızın nasıl bırı oldugunuzu gosteren bır ayna gıbıdır. Sonunda her ınsan bu korkuyla yuzlesecek...