Yalan olan sen miydin, yoksa zaman mı? Ya da sözlerin miydi? Peki ya gözlerin... Hani bana bakarken büyüyen ve adeta gülen gözlerin varya, onlar da mı yalandı? Desene sen zaten başlı başına bir yalanmışsın...
Sakın ağlama, tanıdık yalnızlık, evvel Allah tanıştık evvelden Kokunu bırakma, çok sevdim kokunu, bilemezsin al götür kokunu
Çocuktun hep sen, elinde balonla... Engel miydim ben? İğne miydim? Bir bakmışım ki ben, elmalar düşmüş, tükenmişiz, kepenkler inmiş...
Ve uğraşmak anlamsız Yüzündeki yabancı Her geçen saniye bana daha yabancı. Ve böyle olmasın bildiğim gibi kal sen Her geçen saniye daha da zorlaşmasın Ve gülümse şimdi.......
Haklıydın hep sen, acılar bedava, mecburduk hep uzaktan bakmaya Çok yorgunum ben, eski bir saat gibi... hırpalandım Istanbul gibi..
Be be ğimm...
Oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya... öyleyim.
Mutluluk; alabildiğine geniş bir terimdir... Ağlayan bir bebeğin annesinin kolarında susması, bir öğrencinin sınavlarından aldığı yüksek puan... Bir yaşlının torununu kucaklaması... Bir aşçının yemeğinin zevkle yenmesi, Bir yazarın, bir şairin aldığı başarı ödülleri... Mutluluk; beklediğinin, yolunu gözlediğinin, sesine, kokusuna, bakışına hasret kaldığının zamanı aşarak bekleyene dönmesidir... Mutluluk; yaşamaktır ve her ne görmüş olursan ol bu hayatta, ders çıkarıp dimdik ayakta durabilmektir...
Sevmek; insanın özdeğerlerine sahip çıkmasıdır. Günümüzde gerçek sevgi ve gerçek seven maalesef yok denilebilecek kadar azalmıştır. Sevgi; yüreğe işlenen en güzel oyadır, nakıştır ve bugün sevgisine sahip çıkan yüreğinin tazeliğini ve özdeğerlerini yitirmemiştir. Sevmek; ilk önce insanın kendisini sevmesi ile başlar. Çünkü; kendini sevmeyen insan, hiç kimseyi sevemez!
İçerisine umutlarımı ve bekleyişlerimi yüklediğim, şu sıralar hayatımdaki en özel türküdür. Nişanlım şuan Muş'ta askerliğini yapıyor... HAYIRLI TEZKERELER!
Kalbin ağlasada gülümse inadına Düşler takıp saçlarına yürü umutlara.. Düşler takıp saçlarına yürü rüzgarlara.. Kurduğun hayalleri ayazlar yıksada Sen yeter ki hep ümit et, Hayat döner sana.. O pembe gülyüzünü kederle soldurma Dalda ki son yaprak gibi Sarıl hep hayata Kurduğun hayalleri ayazlar yıksada Sen yeter ki hep hayal et, Hayat döner sana.. Unutma! Göğün asıl rengi mavidir En kör gece bile sabahtır sonunda Kalbin ağlasada gülümse inadına Düşler takıp saçlarına yürü rüzgarlara.. O pembe gülyüzünü kederle soldurma Daldaki son yaprak gibi Sarıl hep hayata Geçerken acılardan gülmeyi unutma Fırtınalara direnmektir yaşamak birazda Kurduğun hayalleri yağmurlar yıksada Sen yeter ki hep ümit et, Hayat döner sana... Sen yeter ki hep ümit et, Hayat döner sana...
Yalan olan sen miydin, yoksa zaman mı?
Ya da sözlerin miydi?
Peki ya gözlerin...
Hani bana bakarken büyüyen ve adeta gülen gözlerin varya,
onlar da mı yalandı?
Desene sen zaten başlı başına bir yalanmışsın...
(uğurböceği84)
Sakın ağlama, tanıdık yalnızlık, evvel Allah tanıştık evvelden
Kokunu bırakma, çok sevdim kokunu, bilemezsin al götür kokunu
Çocuktun hep sen, elinde balonla... Engel miydim ben? İğne miydim?
Bir bakmışım ki ben, elmalar düşmüş, tükenmişiz, kepenkler inmiş...
Ve uğraşmak anlamsız
Yüzündeki yabancı
Her geçen saniye bana daha yabancı.
Ve böyle olmasın bildiğim gibi kal sen
Her geçen saniye daha da zorlaşmasın
Ve gülümse şimdi.......
Haklıydın hep sen, acılar bedava, mecburduk hep uzaktan bakmaya
Çok yorgunum ben, eski bir saat gibi... hırpalandım Istanbul gibi..
Be be ğimm...
Oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya... öyleyim.
Mutluluk; alabildiğine geniş bir terimdir... Ağlayan bir bebeğin annesinin kolarında susması, bir öğrencinin sınavlarından aldığı yüksek puan... Bir yaşlının torununu kucaklaması... Bir aşçının yemeğinin zevkle yenmesi, Bir yazarın, bir şairin aldığı başarı ödülleri... Mutluluk; beklediğinin, yolunu gözlediğinin, sesine, kokusuna, bakışına hasret kaldığının zamanı aşarak bekleyene dönmesidir... Mutluluk; yaşamaktır ve her ne görmüş olursan ol bu hayatta, ders çıkarıp dimdik ayakta durabilmektir...
Problemin işlem ve matematiksel çözümüdür ve şemalarla görsel olarak anlatılır. Algoritma dersinden çok zor geçmiştim:(
Bizim çerkezlerin, seçkin topluluklarından bir tanesi
Eski bir sırdaşın yaptığı, apansız ve hatta habersiz dönüşüdür...
Sevmek; insanın özdeğerlerine sahip çıkmasıdır. Günümüzde gerçek sevgi ve gerçek seven maalesef yok denilebilecek kadar azalmıştır.
Sevgi; yüreğe işlenen en güzel oyadır, nakıştır ve bugün sevgisine sahip çıkan yüreğinin tazeliğini ve özdeğerlerini yitirmemiştir.
Sevmek; ilk önce insanın kendisini sevmesi ile başlar. Çünkü; kendini sevmeyen insan, hiç kimseyi sevemez!
İçerisine umutlarımı ve bekleyişlerimi yüklediğim, şu sıralar hayatımdaki en özel türküdür. Nişanlım şuan Muş'ta askerliğini yapıyor... HAYIRLI TEZKERELER!
KALBİN AĞLASA DA
Kalbin ağlasada gülümse inadına
Düşler takıp saçlarına yürü umutlara..
Düşler takıp saçlarına yürü rüzgarlara..
Kurduğun hayalleri ayazlar yıksada
Sen yeter ki hep ümit et,
Hayat döner sana..
O pembe gülyüzünü kederle soldurma
Dalda ki son yaprak gibi
Sarıl hep hayata
Kurduğun hayalleri ayazlar yıksada
Sen yeter ki hep hayal et,
Hayat döner sana..
Unutma!
Göğün asıl rengi mavidir
En kör gece bile sabahtır sonunda
Kalbin ağlasada gülümse inadına
Düşler takıp saçlarına yürü rüzgarlara..
O pembe gülyüzünü kederle soldurma
Daldaki son yaprak gibi
Sarıl hep hayata
Geçerken acılardan gülmeyi unutma
Fırtınalara direnmektir yaşamak birazda
Kurduğun hayalleri yağmurlar yıksada
Sen yeter ki hep ümit et,
Hayat döner sana...
Sen yeter ki hep ümit et,
Hayat döner sana...
Vazgeçilmez tutkudur benim için. Zevktir.