Kültür Sanat Edebiyat Şiir

baba........hınh... herkes okadar güzel şeyler yazmış ki benim düşüncelerim ise boş bir kutunun içinde ve soru işaretleriyle doluu..... keşke canı yürekten yazılan yazılar gibi baba sevgisini o sonsuz duyulan güveni bende tadabilseydimde bende o güzel kelimeleri düşünceleriimden dökebilseydim...... baba benim için hırsı ifade ediyor bazen diyorum ki iyikide hayatımın içinde değilhalbuki benim dünyaya gelmeme sebep olan o değilmi? ama dediğim gibi iyikide hayatımın içinde değil o yokken insanlara güvenmemeyi sırtımı babam var diye her gördüüğüm omuza yaslamamayı öğrendim o yok diye ayakta dimdik durmayı öğrendim o yok diye bir babanın evladına yapmayacağı şeyleri ben yaşayarak öğrendim........yinede nefret etmiorum ondan yinede baba diorum........ benim bir damla göz yaşımı dünyaya değişmezken şimdi karısının bi lafına beni hayatından silen adamdan yinede nefret etmiyorum.. sadece kızıyorum ve ona acıyorum... neden kızıyorum biliyormusunuz annemden ayrıldığında binlerce kadın bulunur ama evladın yerine geçmez demişti.... şimdi ise bi kadının uğruna kendi evlatlarını hiçe saydı işte bu yüzden onun bu basitliğine acıyorum sadece baba olmayı beceremediği için
saygılar.....