Evrendeki en kuytu limanlardan biri kuzey rüzgarlarına kapalı... Sımsıcacıklığı da cabası... Bir liman başımı yaslayabileceğim,ve müstesna bir yüreğin tıpırtılarıyla uyuyabileceğim alnımda sıcacık bir el gezinirken... DEEEEEEEEEEEEE NERDE O LİMAN? Nereye gitmiş ya da? Nerelere...? ? ? ? ? ?
Bir ayrıntıyı unutayazmışım.. :))) Sözcüğü giyotini yatırıyorum aylak zamanlarımda... SEN diyor kıvrım kıvrım S harfi,tıslıyor yüzüme sanki..! Yoksun ya, her zaman sen demekle eşdeğer O harfi ve bir çember çiziyor varlığımın etrafına.. N harfine gelince; 'kapılar duvar' diyor hiç de yabancısı olmadığım kapıların yüzüme karşı... :))
Kavramsal olandan çok farklı bendeki anlamı ve bir ilk gibi algılıyorum bu sözcüğü..Suyu çağrıştırıyor sonsuz derken ve ardından SON_SU_SUZ düşüyor aklıma şimdilerde.. Küçükken,köye seyyar sinema gelirdi akşamları ve köycek köylü izlerdik filmi ağızlarımız bir karış açık okulun avlusunda ve SON yazardı perdede ve en kızdığım sözcüktü o zamanlar.Şimdi de kızıyorum belki ama N harfinin tınısı,sonsuzluk hissi yaratıyor algımda..Bir de sevdik bir şarkıda kullanayım bu sözcüğü kimin olduğunu bilmediğim... SON ŞARKI BU AĞLATIR ACI BİR BESTESİ VAR...
İnsanın bu kadar diline yapışıp kalan,tini ve teniyle kaynaşan az türkü vardır sanırım..Kaç gündür gece gündüz dilimde,rüyalarımda bile...Halk san'atı bu olmalı vbe böyle...
Evrendeki en kuytu limanlardan biri kuzey rüzgarlarına kapalı... Sımsıcacıklığı da cabası... Bir liman başımı yaslayabileceğim,ve müstesna bir yüreğin tıpırtılarıyla uyuyabileceğim alnımda sıcacık bir el gezinirken...
DEEEEEEEEEEEEE NERDE O LİMAN?
Nereye gitmiş ya da? Nerelere...? ? ? ? ? ?
Bir ayrıntıyı unutayazmışım.. :)))
Sözcüğü giyotini yatırıyorum aylak zamanlarımda...
SEN diyor kıvrım kıvrım S harfi,tıslıyor yüzüme sanki..! Yoksun ya, her zaman sen demekle eşdeğer O harfi ve bir çember çiziyor varlığımın etrafına.. N harfine gelince; 'kapılar duvar' diyor hiç de yabancısı olmadığım kapıların yüzüme karşı... :))
Kavramsal olandan çok farklı bendeki anlamı ve bir ilk gibi algılıyorum bu sözcüğü..Suyu çağrıştırıyor sonsuz derken ve ardından SON_SU_SUZ düşüyor aklıma şimdilerde..
Küçükken,köye seyyar sinema gelirdi akşamları ve köycek köylü izlerdik filmi ağızlarımız bir karış açık okulun avlusunda ve SON yazardı perdede ve en kızdığım sözcüktü o zamanlar.Şimdi de kızıyorum belki ama N harfinin tınısı,sonsuzluk hissi yaratıyor algımda..Bir de sevdik bir şarkıda kullanayım bu sözcüğü kimin olduğunu bilmediğim...
SON ŞARKI BU AĞLATIR
ACI BİR BESTESİ VAR...
İnsanın bu kadar diline yapışıp kalan,tini ve teniyle kaynaşan az türkü vardır sanırım..Kaç gündür gece gündüz dilimde,rüyalarımda bile...Halk san'atı bu olmalı vbe böyle...