Kültür Sanat Edebiyat Şiir

aspirine apsirin derdım bu yuzden annem benı ne zaman bakkala aspırın almaya gonderse apartman boslugunda bekler gerı doner yokmus anne derdım :)

ÇOCUKLARINIZ SİZİN ÇOCUKLARINIZ DEĞİLDİR
ONLAR KENDİ ÖZLEMİNİ ÇEKEN HAYATIN ÇOCUKLARIDIR.
Sizin vasıtanızla gelirler, ama sizden değil,
Sizinle birlikte olsalar da size ait değillerdir.

Onlara sevginizi verebilirsiniz, ama düşüncelerinizi asla!
Çünkü onlarınkendilerine has düşünceleri vardır.
Onların bedenlerini barındırabilirisiniz, ama ruhlarını asla!
Çünkü onların ruhları yarının sarayındadır, siz ise orasını düşlerinizde bile ziyaret edemezsiniz.

Siz onlara benzemeye can atabilirsiniz, ama onları kendinize benzetmeye çalışmayın.
Çünkü hayat geriye gitmez ve dünle oyalanmaz.
Siz, çocuklarınızın canlı OKLAR olarak ileri atıldığı YAYLARSINIZ.
Okçu, sonsuzluk içinde aldığı nişan yerini görür ve oklarının hızla uzağa gitmesi için tüm kudretiyle sizi büker.
Okçunun elinde büküldüğünüz için sevinin;
Çünkü O, uçarak giden oku sevdiği kadar, sağlam duran yayı da sever...

Halil Cibran

ne zaman adam gibi adam oluyor insan?
çok gezdiğinde mi? çok gördüğünde mi? çok bildiğinde mi?
çok ünlü, çok zengin olduğunda mı?
çok sevildiğinde mi?
yoksa bunların hepsi bi kenara; adam gibi sevdiğinde mi?
MUJDAT GEZEN

BENCE SEN DE ŞİMDİ HERKES GİBİSİN»

Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin

Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin

NAZIM HİKMET

bıze olan sevgısını sozlerınden cok gozlerınden akıtan babam
adam gıbı adam

bazen hayat senı ıter bazen sen hayatı dıdısır durursun sonra ufacık bır cocugun gozlerınde kabullnemeyı gorur, dıdısmekten vazgecer, kosulsuz yasamayı ogrenırsin.

13 senenın sonunda herseyı senden ogrendım ask........sen gıttıkten sonra kendıme tahammul etmeyı ogrendım

funda arar senden ogrendım

Gittin, kanadı kırık kuştum
Sustum, sözlerine küstüm
Hani kırılırsın siyaha
Nöbet nöbet geceler boyunca
Dün güne dize gelince
Yürek acılara doyunca
O tez dönüşün geç olunca
Kendime tahammülü öğrendim
Kördüm, bilendim
Seni unutmayı öğrendim
Sen yoktun, ben yalnız kalmayı öğrendim,
Acıya duvar gibi durmayı öğrendim,
Kaybolmuş bir dilin sözcükleri gibi
Köksüz, bağsız durmayı öğrendim
Vazgeçtiysen hep sağanak yağışlarımdan
Vazgeçtiysen bitmek bilmez kışlarımdan
Korkma kimseye ödenecek borcum yok
Yoksaymayı ben senden öğrendim

'Yeşil Kart'ta Andie McDowell'la birlikte oynadığı ayrılık sahnesı aklımda kalan fılm sahnelerınden biri olmustur.

Hayatımda senın kadar kitap okuyan ve senın kadar yanlış yoruımlayan baska bırını görmedım.(sadece sozler aklıma kalmıs hangı fılmden unuttum)

Ne mumkun! ! ! ütopik dusunce :)))