Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Kendileri bilseler bize de anlatacaklar... :)))

Eğer belli bir kural olsa ve bunu biliyor olsalaaaaaarrrrrrr.....;

Koca koca adamlaaaaar,
Hemi erkek, hemi de, hakem, spor yazarı... falan filan gibi bu konunun profosyoneli oldukları halde.....,
Memleketin başka bi sorunu yokmuş gibi,
Dünyanın en önemli problemini çözeceklermiş gibi,
Altı üstü bi kıytırık pozisyon görüntüsünü
Üstelikde ellerinde görüntü ve kuralın tanımı varken
Günler günler boyu televizyonlarda
tekrar tekrar oynatıp oynatıııııpppp.....))
tartışırlarmıydı sizce.... :))

Şimdi onlar aralarında ne olduğuna dair bi karara varsınlar.. Bunu becerebilirlerse bizede anlatcaklar inşallah.... :))))))

Denize girmek..... :))
Vişneli dondurma yemek.... :))
Bahçeye çıkıp hortumla birbirini ıslatmak... :))
Akşam serinliğinde bahçede oturmak... :))

Tek bi kitapla değişebildiğine göre hayatın öncesinde pek bi numara yok anlaşılan.... :))
E yine tek bi kitapla değişebildiğine göre sonrasında da bi numara olmaz sanki.. Altı üstü toru topu tek bi kitabı içerir çünkü sonrası.. Öncesinde o da yok... :)))

Güzel bir kadın başarılı kaliteli... Hoş.. ama bişey var tuhaf bişekilde itici.. Belki çok ağlak bir ifade... kimbilir...? ? ?

Bu da çocukluk anılarından bir görüntü... :))
3,5 la 6 yaş arasıda her yaz gidilmiş olan Marmara Ereğlisi.. Oranın ileri gelenlerinden bir ailenin çiftliğinde orada öğretmen olan teyzeme ayrılmış iki oda...
Çiftliğin at arabasıyla gidilen (yarım adanın arkasındaki) arka deniz... Akşama kadar deniz, kum, kumdan kaleler, annemin halamın teyzelerimin babamın yüzme taktikleri, ilk denizle tanışma yıllarım....
Akşam eve dönüşlerden birinde hoşuma gitsin diye elime tutuşturulmuş dizginler.. Her ne yaptı ettiysem atın gemi azıya alışı... Çiftlik sahibinin eve dönene kadar kontrolu sağlayamayıp, yolu bilen at tarafından fırtına hızıyla eve dönüşümüz...
Akşam deniz dönüşlerinde bir sopaya asılı iki kovayı omuza alıp kuyudan su taşıyan büyükler (duş muş nerdeee.. :))
Ve akşamın en güzel saatleri; Yıkanıp güzel elbiseler giyilip ön denizdeki tahta iskemleli kahveye güneşin batışını izlemeye gidiş... :)) Bütün bu koşullara rağmen denizden vazgeçemeyen bir yığın çılgın büyük içinde yine tek bir çocuk... tek torun tek yeğen... Yalnızlığa rağmen yine çok güzel günler...

Güzel kadın.... :))

Canım dedeeeemmm.....)))
Çocukluğum... :)) Evimizin altındaki dükkanı.. Kömürlü ütüleri... Omuzu apoletli müşterileri ile çocukluğumun ihtişamlı silüetleri...
Dedeme sorduğum ahret soruları...
Tezgahın arkasında dedemin yanı başına yayılmış minnacık bir halı.. Elime tutuşturulmuş bir bakkal gazozu.... Oynamam için halının üzerine dökülmüş sarı metalden ışıltılı yıldızlar, çeşit çeşit askeri düğmeler ve semboller...
Gece anlatılacak bir cingöz recai serüveni için bitmek bilmez pazarlıklar.. Arkadaşsız ve kardeşsiz yalnız bir çocukla bir dedenin inanılmaz uyumlu ve keyifli sohbetleri... Sığınmanın yaslanmanın sıcacık tadı... Güzel günler....

Mecazi anlamına gelince...;
Biraz kapatanın sorunu....
Kapatmışsa kapatmıştır, bir seçimdir ve saygı duyulur...
Ama net bi biçime kapıyı kapattım denmişse eğer pencereden taş atmak ve başka pencerelere atılmış taşları kendine sanmak çocukçadır.... :))

Güzel oğluş boracım geldi ilk olarak aklıma... :)))
11 aylık falandı iki kelimelik cümleler kurduğunda.. Fazla yarımda konuşmadı.. Sadece 'K'leri 'T' yaptı.. O da çok kısa bir süre...
Tapıyı tapat.... :))))) derdi.. ve Köpeğe de töpöt... :))

Din taciriyle - inançları ve dini, dinciyle - dindarı karıştıran moron... :))
Çokda fazla yormamak lazım kalemi...
Anlama kapasitesi sabit bişeydir ne yazıkki..... :)) ne kalem ne silgi kâr etmezzzzz.... :)))