Kültür Sanat Edebiyat Şiir

  • üç şey26.05.2008 - 18:48

    OKU YARADAN RABBİNİN ADIYLA... İKRA RABBİ BİSMİKELLEZİ HALAK...

    ÜÇ SEY
    Insan üç seyin pesinde olmak için yaratilmistir; hakikatin, hayrin, güzelligin...
    Insan ruhunda bu üç seye götüren üç kabiliyet vardir; zeka, duygu, irade...
    Zeka üç yerde kullanilir; kazanmada, hilede, ilimde...
    Kalb, üç seyin mahfazasi dir; askin, ümidin ve imanin...
    Üç seyi sevmeyen ruh, ölü odalari gibi karanliktir; çocugu, Allah'i, zalimle kaviden baskasina itaati...
    Üç nesneden her yerde kaçmaliyiz; yersiz siddetten, açlik birakmayan tatminden, kendimize çevrilmeyen
    tehditten...
    Üç kisiden korkunuz; merhametsizden, müraiden, mürtekipten...
    Üç musibetten uzaklasiniz; zulümden, küfürden, cehaletten...
    Üç kisiye el uzatiniz; hastaya, garibe, muhitinde anlasilmayan bedbahta...
    Üç türlü davranis kaba ve sahtedir; kendini belli eden sanat, nümayisçi ahlak, kendine güvenen dindarlik...
    Üç sey saadetin sirridir; tevazu, kanaat ve ölümün esiginde sik sik dinlenme zevki...
    Dünya üç seyle cennet olur; elden, dilden ve gönülden vermekle, affetmekle, hidayet yolunu göstermekle...
    Üç kisi karanlikta kalmistir; askindan çok talakatini kullanan, imanini iddia yapan, aklin meyvasindan lezzet almayan...
    Üç hakimin hükmünde hata aranmaz; kalbin, kaderin, ölümün...
    Üç yerde insan kendini tanir; tövbede, zalimin kahri altinda, son nefesinde...
    Hayatin manasi üç yerde hakkiyle anlasilir; ask ile birlesen ümidde, vecd ile yapilan ibadette, yeri yurdu unutturan seyahatte...
    Gözyasinin üç yerde lezzetine doyulmaz; vuslatta, magfirette, merhamette...
    Üç yerde insan Allah sohbetindedir; kalabaliktan incinmeyen yalnizlikta, bir ümidsizin yüzünü ümidle güldürdügü yerde, zalimin zulmü kendinden sükür tasirdigi anda...
    Insanlat içinde kendini bilenler su üç kisidir; rüzgari bile incitemiyenler, kendi adlarini söylemekten utananlar, Allah emaneti olan insanlara kati kati gözlerle bakamiyanlar...
    Üç türlü insan Allah'tan uzaktir; rahatlarini hesaplayarak hizmetten kaçanlar, duygulu olduklarini ileri sürüp de sefalet sahnelerinden uzak duranlar, sefil ruhlarda feyz arayanlar...
    Üç türlü insan Allah'i görmekle müjdelenmistir; saf kalbler, gecenin karanliginda günesi bulanlar, hayattayken ölümle birlikte yasayanlar...
    Üç seyin hududunda durmasini bilmelidir; isteklerin, aklin, hayatin...
    Üç seyden ayrilinca diger üç seye geçmede acele etmelidir; insanlardan ayrilinca ibadete, hareketten çikinca huzura, dünyaya vedalasinca uhraya