Kültür Sanat Edebiyat Şiir

bir gün daha sensiz geçti efem. yine gelmedin,yine senden bir haber yoktu. işten eve giderken sanki sen beni evde bekliyormuşsun gibi, kapıyı bana sen açıcakmışsın gibi hayal ediyorum. şimdi yine çıkıyorum işten, yine aynı hayallerle evin yolunu tutucam ve biliyorum bu kısacık zamanda senin hayalınle mutlu olucam ama eve vardığımda yine koca yalnızlığımı bekleyen bir gece ile buluşucam. efe::: hasretim

bazen kaçmak isteriz ya hani, ama bulamayız sığanacak bi liman.
bir omuzdur sadece aradığımız yürekten yaslanabilmek için
yalnızlığımı konuştuğu yerdir bu liman,
sen beklenen ve hiç gelmeyen,
sana olan aşkımın meskenidir bu liman.

bana seni veren şehir. şimdi gitmek istesem bile sırf senin nefes aldığın şehir olduğu için gidemediğim şehir antalya. Yolda yürürken kalbimin attığı tek şehir, belki seninle karşılaşırım diye. nereye girsem senden bahsedilen şehir, bana seni soranların olduğu şehir, seni bana getiren,seni benden alan,seni unutturmayan şehir. seni böle severken, seni böle yaşamak isterken gidilebilir mi bu güzel şehirden..............

Gözlerimi görmez olduğu, kalbimin kilitlendiği, nefesimin kesildiği yerdeyim sanki.
içim acıdı artık seni sevmekten. sevmek böylesi bir ümitsizlik, böylesi bir acımıydı ki. Böyle anlatmamışlardı bana...
Bana döndüğün gün var ya hani, elimi tuttun, ne hissediyosun dedin. O an neler neler demek isterdim sana. Geldin işte, bi daha gitme, bırakma elimi bi daha. Gidelim uzaklara.....................
Olmadı yine, diyemedim.
Güvenimi kazanamadın, inanamadım bi türlü beni gerçekten sevdiğine.
Senin yüzünden kaybettik sevgimizi....
İşte seni sevmek böle bi şey.....................................

Sanki her saniye yanımdaymışsın gibi yaşıyorum. Farkında olmadan kendi kendime konuşuyorum seninle. Markette alışveriş yaparken sana da soruyorum ne lazım eve diye. Ama hiç cevap gelmiyo.... cevapsız sorularla doluyo günlerim. Artık her şey için o kadar geç ki. seni eskisi gibi sevmem için bile çok geç. benim için efe demek cevapsız sorular demek, yeri dolmayan bir boşluk demek, hayatın anlamsızlaşması demek.......... hala kalbimdesin.

Seni tanıdım. önceleri ulaşılmazım,imkansızımdın. Sonra baktım hayatımın ta kendisi olmuşsun farkettirmeden. Ve ardından gidişin.... Sessiz,sakin,habersizce... Başkalarının hayatında izledim seni hep. Yanıbaşımdaydın ama çok uzaktın. Biraz uzansam yine gelir miydin bana? Yine meydan okurmuyduk herşeye, Olmadı,,, Sonra hüznüm oldun hep, feryadım oldun ve yavaş yavaş nefretim oldun içimde.

Ansızın hayatımın içindeydin yine bir gün. Ama nefretim öle büyümüştü ki sensiz zamanlarda sevgimin önüne geçti. Sonra üzdüğüm oldun. terkettiğim oldun içim acıya acıya. bende seni üzdüm pişmanlıkla. daha yine farklı dünyalarımızda hayatımıza devam ettik. zaman zaman kesişti yollarımız ama virajlarımız keskindi, yolun sonunu getiremedik.hiç.
yani efe benim vazgeçtiğim vazgeçilmezim. yüreğimde taşıdığım bi parçam, en büyük en unutulmadık sevdam.