Tesadüf bu ya... Aylardan Aralık, Günlerden Salı... Ve sen giriyorsun salı'na salı'na bütün Aralık'lardan.... tesadüfler de çok oldu Aralık'da bu aralar :)
gibidir insan; kimi zaman tıpkı kış gibi soğuk ve karanlık, kimi zaman sonbahar gibi yapraklarını döker sessizce ve hüzünlü. Kimi zaman ilkbahar gibi yağmur çiseletir çoğunlukla çevresine ama sıcak günlerin de habercisidir bir yandan ve tabii yaz gibidir kimi zaman insan, bütün sıcaklığı ve cıvıltısıyla! Bazen de aynı anda dört mevsimi yaşıyor insan mutluluğu, hüzünleri... Bir tarafı sımsıcak yaz, çiçekli ilkbahar; diğer tarafı kara kış, hüzünlü sonbahar...
Bazen aklınız tutulur, heyecan benliğinizi ele geçirir, kendi mahvınıza sebep olacak bir adım atmış olmanıza rağmen coşku burnunuzun ucundaki hakikati görmenizi engeller ya, sanırım öyle olmakta..
Zamanın eli değdi bize Çoktan değişti her şey Aynı değiliz ikimizde Sonra çekildim bir kenara seyrettim bütün olan biteni Baktım kimde ben ne kadarım, kim bende ne kadar kalmış diye...
Gökten tatill mi yağıyor yine bize :)
Birazcık marifet, pek çok ibadetten daha hayırlıdır.
Hz.Ali
birazı bile :)
Tesadüf bu ya...
Aylardan Aralık,
Günlerden Salı...
Ve sen giriyorsun salı'na salı'na bütün
Aralık'lardan....
tesadüfler de çok oldu Aralık'da bu aralar :)
Beni dize bilmez sanma,
Beni dize gelmez san...
:)) aslında daha neler neler...
gibidir insan;
kimi zaman tıpkı kış gibi soğuk ve karanlık,
kimi zaman sonbahar gibi yapraklarını döker sessizce ve hüzünlü.
Kimi zaman ilkbahar gibi yağmur çiseletir çoğunlukla çevresine
ama sıcak günlerin de habercisidir bir yandan
ve tabii yaz gibidir kimi zaman insan,
bütün sıcaklığı ve cıvıltısıyla!
Bazen de aynı anda dört mevsimi yaşıyor insan
mutluluğu, hüzünleri...
Bir tarafı sımsıcak yaz, çiçekli ilkbahar;
diğer tarafı kara kış, hüzünlü sonbahar...
yine ağı ağır...
üstünü örter yine karaların
ve beyaza boyar gibi, okşayarak.
Bembeyaz olur mu unutulmuşluğum da...kar gibi...
Karlı gökyüzü altındaki deniz...Kül rengi...
Belki biraz aydınlık...
Hayır, aydınlık değil...Kül rengi...
Hayatın sonluluğunu, sıkıcı rutinliğini simgeleyen
renksizliğin rengi...
Bazen aklınız tutulur, heyecan benliğinizi ele geçirir, kendi mahvınıza sebep olacak bir adım atmış olmanıza rağmen coşku burnunuzun ucundaki hakikati görmenizi engeller ya, sanırım öyle olmakta..
Zamanın eli değdi bize
Çoktan değişti her şey
Aynı değiliz ikimizde
Sonra çekildim bir kenara seyrettim bütün olan biteni
Baktım kimde ben ne kadarım, kim bende ne kadar kalmış diye...
Bazılarımız şiirlere tutunuyor,
Bazılarımız şarkılara...
Bazılarımız filmlere tutunuyor,
Bazılarımız kitaplara...
Sanırım artık insan, tutunamıyor insana...