Kültür Sanat Edebiyat Şiir

  • insan15.07.2007 - 13:36

    Adam, bir haftanın yorgunluğundan sonra, pazar sabahı kalktığında keyifle
    eline gazetesini aldı ve bütün gün miskinlik yapıp evde oturacağını hayal
    ediyordu. Tam bunları düşünürken oğlu koşarak geldi ve parka ne zaman
    gideceklerini sordu. Baba, oğluna söz vermişti; bu hafta sonu parka
    götürecekti onu; ama hiç dışarıya çıkmak istemediğinden bir bahane uydurması
    gerekiyordu. Sonra gazetenin promosyon olarak dağıttığı dünya haritası
    gözüne ilişti. Önce dünya haritasını küçük parçalara ayırdı ve oğluna
    uzattı: “Eğer bu haritayı düzeltebilirsen seni parka götüreceğim! ” dedi.
    Sonra düşündü: “Oh be, kurtuldum! En iyi coğrafya profesörünü bile getirsen
    bu haritayı akşama kadar düzeltemez! ”
    Aradan on dakika geçtikten sonra oğlu babasının yanına koşarak geldi:
    “Babacığım, haritayı düzelttim. Artık parka gidebiliriz! ” dedi. Adam önce
    inanamadı ve görmek istedi. Gördüğünde de hayretler içindeydi ve oğluna bunu
    nasıl yaptığını sordu. Çocuk şu ibretlik açıklamayı yaptı: “Bana verdiğin
    haritanın arkasında bir insan resmi vardı. İnsanı düzelttiğim zaman dünya
    kendiliğinden düzelmişti zaten baba! ” :)) iskender ırmak