Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Türk halkı şakacıdır. Nasreddin Hoca, İncili Çavuş ve daha nicelerinin öykülerini hepimiz biliriz. Hatta ağlanacak durumları bile şaka gibi yaşarız. Halk Ozanı Karamanlı Nevzat, halkımızın ölümle şakalaşmasını, son günlerde yaşanan olayları da dikkate alarak, dizelere şöyle döktü:

Ölümle şakalaşma

Alışığız dizimizi dövmeye,
Yaşamaktan bıkar bıkar ölürüz.
Elimiz varmıyor yari sevmeye,
Gözlerine bakar bakar ölürüz!

El bizi ölüme sevdalı sanır,
Hasım birbirini morglarda tanır.
Eğlenirken silahları kuşanır,
Sağa sola sıkar sıkar ölürüz.

Kan davası güder, çalım satarız,
Bir söz için al kanlara batarız.
Yaz gecesi dam üstünde yatarız,
Uykudayken sakar sakar ölürüz.

Lağım suyu ile bahçe sularız,
Meyveden, sebzeden zehir yalarız.
İnşaatta malzemeden çalarız,
Üstümüze yıkar yıkar ölürüz.

Planları bozar, ranta taparız,
Dere yatağına evler yaparız.
Su yolunu duvar ile kaparız,
Kanalları tıkar tıkar ölürüz.

Yaşamak korkaklık, ölmek utkumuz,
Yağlı urgan olur boyun atkımız.
Trafik ölümü büyük tutkumuz,
Toplu toplu, teker teker ölürüz.

Ayrılmayız ölüm bizi kenetler,
Çözüm ölüm, ödenmezse senetler.
Gaz tüpünü ateş ile denetler,
Evi, barkı yakar yakar ölürüz.

Beladan korkmayız gözümüz kara,
Ölümde buluşur zengin, fukara.
İçki öldürmezse çare sigara,
Dumanını çeker çeker ölürüz.

Yeter Nevzat kara mizah bu fasıl,
Vatan için ölmek yiğitlik asıl.
Dünün şehitleri ölmüşse nasıl,
Bizde öyle çıkar çıkar ölürüz.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Caiz sözü hocayı hatırlatıyor. Halk Ozanı Karamanlı Nevzat, kimi konularda kafası karışınca, hemen hocasını arar ve sorar. Bakalım bu kez neler soruyor:

Hocama arzuhal (2)

Hocam benim yine kafam karıştı,
Hırsızı adıyla anmak caiz mi?
Çalıp çırpan birbiriyle yarıştı,
Bunu demokrasi sanmak caiz mi?

Vatanın toprağı taşı satıldı,
Yoksulun ekmeği aşı satıldı,
Nerdeyse devenin başı satıldı,
Mülkü ecnebiye sunmak caiz mi?

Dinciler yetimin hakkını yerken,
Hicap duyuyorum din, iman derken.
Adaletsiz düzen hüküm sürerken,
İktidar atına binmek caiz mi?

Zalimler zulmünü mazluma sarar,
Güvenilen dağda şimdi bol kar var.
Kimileri mumla adalet arar,
Hak, hukuk uğruna yanmak caiz mi?

Bekçi sarmaş dolaş malı çalanla,
Sahibi avunur elde kalanla.
Garip halkım aldatılır yalanla,
Bir daha, bir daha kanmak caiz mi?

Yalakalar birbirinden gaz aldı,
Soysuzluk gittikçe yolda hız aldı.
Haksıza “dur” diyen, yiğit azaldı,
Korkup bir köşeye sinmek caiz mi?

İşçi sessiz kalır işten çıkar da,
Köylü tevekkülde candan bıkar da.
Üreten zararda, satanlar kãrda,
Çiftçinin terine banmak caiz mi?

Yeter Nevzat, elde hiç taş kalmadı,
Attığın taş hiçbir hedef bulmadı.
Hocam ile kimse umut dolmadı,
Soralım ardından dönmek caiz mi?

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Hafif müzik sanatçısı Sayın Nil Karaibrahimgil, 'Neşet Ertaş sayemde tanındı' demiş. Halk Ozanı karamanlı Nevzat da bu söz üzerine şu kısa taşlamayı yazdı:

Kısa taşlama

Neşet Ertaş, Veysel, Mahsuni Şerif,
Kızımız Nil için birtakım herif.
Bunları bu halka tanıtsın ama,
Önce kendisini gerekir tarif.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Aslında sosyete, topluluk anlamında kullanılan masum bir sözcük. Ancak medyaya yansıyan duruma baktığımızda kötü çağrışımlar yapıyor. Halk Ozanı Karamanlı Nevzat, bu çağrışımları şöyle dizelere döktü:

Hortumcu sosyetenin şifreleri

Rakı, viski, şampanya, cin kokar solukları
Yoksulun göz nuruyla doluyor olukları
Memeden süt vermezler, mama yer çocukları
Erkek başın kelinde, kadın yüz sıvasında
Üç öğün bulgur kaynar fakirin tavasında

Ana kulüp üyesi, ithalatçı pederi
Kızlarının maşallah keşfedilmiş her yeri
Sazları solo gitar, ritim gitar, bateri
Onlar hippi, beatnik Avrupa havasında
Üç öğün bulgur kaynar fakirin tavasında

Moda marka giysiye, takılara der “hay hay”
Bonjur, hello selamı, hoşçakalı “bay bay bay”
Kulüp, pavyon, diskotek, yahutta balo ve çay
Onlar hergün ziftlenir burjuva yuvasında
Üç öğün bulgur kaynar fakirin tavasında

Oğulları playboy mankenlere takılır
Siyasetten anlamaz her partiye sokulur
İçkiler yudumlanır, kokainler çekilir
Günleri geçer böyle karı kız davasında
Üç öğün bulgur kaynar fakirin tavasında

Hayali ihracata, antikaya meraklı
Vergi kaçırmalara müthiş çalışır aklı
Medyada dostu vardır, sırları orda saklı
Nevzat’ı üzer bunlar, dağında, ovasında
Üç öğün bulgur kaynar fakirin tavasında

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Evlat, kendi başına biraz soğuk bir sözcük gibi duruyor. Evladım ise daha yakınlık çağrıştırıyor. Halk Ozanı Karamanlı Nevzat, bu yakınlığı bir öğütle şöyle bütünleştirmeye çalıştı:

Götür evladım

Baban su başında, kova senindir,
Doldur çekinmeden götür evladım.
Tarla, tapan, dükkan, yuva senindir,
Bildir çekinmeden götür evladım.

Adaletten korkma, düşünme damı,
Sen koparmaya bak olgunu, hamı,
Köşeyi dönmeye uygun adamı,
Buldur çekinmeden götür evladım.

Amcanın verdiği yüklü bursu al,
Ticaret ehlinden malum kursu al,
Alınacak yerden lazım forsu al,
Saldır çekinmeden götür evladım.

‘Akıl yaşta değil başta’ demişler,
Aldırma sen sakın, ne söylemişler.
Dikeni budanmış taze yemişler,
Güldür, çekinmeden götür evladım

Para işi kolay, uçak, gemi al,
Koladan şekeri, çaydan demi al,
Mısır anbarından tavuk yemi al,
Kaldır çekinmeden götür evladım.

Sakın etkilenme aykırı sesten,
Fabrikalar yarat iki kümesten.
Beraber yürümek olsun ki besten,
Çaldır çekinmeden götür evladım.

Her ranta tuzak kur, hazırla pusu,
Kazanmaya alış, çalıştır usu,
Boşver düşünme sen arı, namusu,
Sildir çekinmeden götür evladım.

Nevzat’ın öğüdü ders olsun sana.
Ye, iç, eğlen, götür, yarasın cana.
Tanrı yürü demiş senin babana,
Yoldur, çekinmeden götür evladım

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Mümtaz, temayüz etmiş, belirgenleşmiş, seçkin kişiyi çağrıştırıyor. Halk Ozanı Karamanlı Nevzat, böyle bir şahsiyetin! kısa tahlilini şöyle yapıyor:

Mümtaz bir şahsiyetin kısa tahlili

Daha öğrenciyken tanıdım onu,
Adını akılda koyuyor adam.
Nerdeydi, ne oldu? Çok eski konu,
Göz açıp, kaparken büyüyor adam.

Boynu çok inceydi, çok kalınlaştı,
Kime yanaştıysa haddini aştı.
Bukalemun gibi hep başkalaştı,
Girdiği ortama uyuyor adam.

Sağa da sola da akıllar verdi,
Belli ki bir yere yanaşmak derdi.
Sonunda dinciye postunu serdi,
Düşenin yanından tüyüyor adam.

Önce bir Türk idi tam ercesine,
Döneklik ekledi seceresine.
Ağzını dayadı emercesine,
Yağlı kuyruklarda doyuyor adam.

Nevzat izlemede bu tosuncuğu,
Şimdi alim gördü dünkü çocuğu.
Bakalım nereye dikecek tuğu,
Yarını bugünden sayıyor adam.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Şairliğe özenen şiir severlere öğüdümdür

Şiirimi paylaş helal hoş olsun,
Bir teşekkür yeter gülersen eğer.
Adım ve mahlasım aklında kalsın,
İyi duygularla dolarsan eğer.

Herkes kendi fikri ile hürleşsin,
Şiirimiz özgünleşsin, gürleşsin.
Senin adın, benim adım birleşsin,
Altına yorum yaz dilersen eğer.

Namın her ortamda artarak sürsün,
Emeğe saygı duy, sen de görürsün.
Google’da yakayı ele verirsin,
Birkaç dize bile çalarsan eğer.

Nevzat’ı kaç yıldır herkesler bilir,
Benden aşırırsan, karşına gelir.
Yaptığın alıntı hırsızlık olur.
Adımı altından silersen eğer.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Not: Yaptığım internet taramasında saptayabildiğim kadarıyla,
onbeş dolayında şiirimin bazen özensizlikten bazen de kasıtlı
olarak başka adlarla yeniden yayımlandığını gördüm.
Bu yakışıksız durumun farkında olduğumu göstermek için
bu dizeleri yazdım. Gerçek şairler beni bağışlasın.

Benden önce muhteris sözcüğünün anlamını yazanlar çok güzel tanımlar yapmışlar. Ben de bir muhteris portresi çizerek katkıda bulunayım.

Muhterisin portresi

Hırsına mahkumdan olur mu kãmil?
Aklı fikri onun riyaya hamil.
Doğruluk beklemek beyhude ondan,
Kaypaklık harisin ruhuna şamil,

Kuş beyni yüzünden sanılır tayyar,
Oysa ki muhteris, ahlãken seyyar.
Doğruluk beklemek beyhude ondan
Çarkı gevşek saat tutmaz ki ayar.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Utanmak en insani duygulardan birisidir. Halk Ozanı Karamanlı Nevzat, bu duygudan yoksun olanlara şöyle sesleniyor:

Utanmazlara...

Utanmazlar gemi azıya aldı,
Sersem mayın gibi dolanır bunlar.
Bataklık savunmak bunlara kaldı,
Gönüllü çamura bulanır bunlar.

Bunlar, doğru yoldan sapar utanmaz,
Namus defterini kapar utanmaz,
Isırmazsa eli, öper utanmaz,
Dudağı kirlense yalanır bunlar.

Kılıktan kılığa her şekle girer,
Doğruya yönelmez, ayağı direr.
Haşmetli eteğe yüzünü sürer,
Merdin paçasında bilenir bunlar.

Yalancı muhbirdir, ahlaken fakir,
İktidar yağlamak bunlarca zikir.
Zalimin önünde dualar okur,
Mazlumun ardından ilenir bunlar.

Devletin malına çekinmez dalar,
Birisi ‘höt’ dese,...... yalar.
Her türlü toprağa kökünü salar,
Lağım suyu ile sulanır bunlar.

Şahsi çıkar için paralanırlar,
Her dönem birine kiralanırlar.
Eşeğin ardında sıralanırlar,
Deve kervanına ulanır bunlar.

Aldırmaz Nevzat’ın bunca taşına,
Göz diker yoksulun lokma aşına.
Güçsüze zalimdir, çöker başına,
Güçlüden merhamet dilenir bunlar

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Mayınlı araziler başa bela oldu. Kimisi nalına vuruyor, kimisi mıhına. Halk Ozanı Karamanlı Nevzat bakalım neresine vuruyor?

MAYIN sinirlenmesi

MAYIN sinirimi bozuyor benim,
Şekerimi fırlatMAYIN kızarım.
İmalı sözlerden titriyor tenim,
Sabırımı zorlatMAYIN kızarım.

Ben işi bilirim sakın korkMAYIN,
Girin araziye MAYIN yok sayın.
Birgün elbet olur senin de payın,
Küllü közü harlatMAYIN kızarım.

Kibar olun, karşımızda durMAYIN,
Kãrlı bu iş, şevkimizi kırMAYIN.
Hata varsa, yüzümüze vurMAYIN,
Ona buna horlatMAYIN kızarım.

Biz vatan severiz, değişsin kanı,
‘Hayın, MAYIN’ deyip, sıkmayın canı.
‘Vatan. Millet’ deyip, dostu, düşmanı,
Üstümüze hırlatMAYIN kızarım.

Satsan, kiralasan bundan ne çıkar?
Sınır orda, tel örgüyü kim yıkar?
Birgün gelir Nevzat yazmaktan bıkar,
Aferinle parlatMAYIN kızarım.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat