© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
sızıyı gideren su
suyun sızladığını kimseler bilmez....i.özel
gönlünü açtı suya topraktan gelen
hayallerini bıraktı yollardan geçti
bilmediği diyarlar gezdi
o anda ve o mekanda
GÖNÜL SUYUM DEDİ TOPRAK TENİM
bu can bende ayrılır
'kıyıyı görmeyi göze alamazsan okyanusu keşfedemezsin' demişler
o zaman ruhundaki bu felç niye..korku,kaygı anlaşılır ama hareket gereken yerde durmak haramdır
camdan kalp anlaşılır bir şey ama madem kalbin camdan o zaman onu korumaya azami gayret sarfetsene..bu ne pervasızlık..cahil cesareti işte..
sevememekten korkmak aslında..
şimdilerde daha çok kurttan korkmamak için ölmeyi tercih eden eşşekler var ortalarda :)
bilen bilir..
insan etrafındaki duvarı kendi eliyle örmüştür..
peki bu yakınma niye? ? ?
kalbinin yolundan çıkma,çünki bunca yıl öğretti ki akıl kalbe yetişmeye çalışıyor ama nafile...kalp hep önde...
peki bu denklemde 'ruh' nerde..onun yeri neresi?
yaratılıştan değerli varlık...ama bu değeri harcamakta mahir..
verdiği gerçekten sahip olduğu tek şey(değeri)
aldığıysa sahip olduğunu zannettiği dünyevi herşey(mâsivâ)
ne kötü bir alış veriş
insan sadece bu dünyada derdini seçebiliyor ve seçimini yaptığı dert kadar değer kazanıyor..
ve o yüzden de 'insan' derdini seviyor..