'yarin yanağından gayrı paylaşmak için herşeyi' diyerek 15. yy da osmanlının içinde sosyalizmin temelini atmış, hükümdara paraya zulme başkaldırıyı ve imkansızı yani insan için herşeyi istemiş uygulamıştır. bedelinde can verdi...
Diyarbakır mahpusu’ndan, 93’ten beri “müebbet”lik Enver Özkartal’ın Kırk Artı Bir’i. “Issızlığıma ver, bir de yalnızlığıma/ Düşlerimi yolladığımda alıp kokla/ Söyleme de kimselere/ Olur da bir gün gelirsem,/ Çıkarız dağlarıma/ Koşarız, avaz avaz avazlanırız/ Sesimiz yankılanır,/ Kaya kuşları harabe köylerden seslenir bize/ Darmadağınık olmuş bir coğrafyanın nasıl kendini/ Yenilediğini görüp seviniriz.
Yenilenmeyen tek şey çocukların oyun alanlarında/ asılı kalmış kahkahaları ve sümüklü hâlleridir/ Geliyorum dedim ya yalnızlığa ver/ Düşlerimi yolluyorum/ bir de yalnızlığımı/ Başka şey kalmadığını, her yerin harap olduğunu/ Kimselere söyleme sakın[3] …
kürt alfabesinden bir harf
Q,w,x gibi yasaklı harflerden biri..
düşüncelerini yakmaya çalıştılar.. oysa sadece bedenleri yandı..
aydınlarımızın yüreği düşüncesi türküleri yanmadı-yanmaz! !
insanlığın gereği kölelik sömürü değildir... oysa nasılda alışılagelmiş güçlünün güçsüzü ezmesi, sömürdükçe sömürmek.
bu alışagelmişliği yıkan bir ideoliji..patronun işçinin kanını emmesine karşı gelen. ürün üretenin olcak diyen mükemmel bir ideoliji...
Aldı zeybek:
Et getir ekmek getir
Baldan da haberin olsun
Aldı yürük:
Kuru soğan ekmek yavan
Haldan da haberin olsun
Aldı zeybek:
Elde mavzer kafanı ezer
Zordan da haberin olsun
Aldı yürük:
Başta sarık ayakta çarık
Karşıki dağdan da haberin olsun
RUHİ SU
ruhi su ezgisi insana sıcak bir tebessüm veriyor..
birgün mutlaka...
'yarin yanağından gayrı paylaşmak için herşeyi' diyerek 15. yy da osmanlının içinde sosyalizmin temelini atmış, hükümdara paraya zulme başkaldırıyı ve imkansızı yani insan için herşeyi istemiş uygulamıştır. bedelinde can verdi...
sömürüye yeni bir boyut kattı.
aç insanları kendi kültüründen de aç bıraktı.
HİZMET..HİZMET..HİZMET YOBAZ FAŞİZME HİZMET..
kimlikte yer alması yasak olan isimler.
demhat, hélin, delila,zilan,mizgin, egit, beritan...
anlam yüklü harika isimler,
Diyarbakır mahpusu’ndan, 93’ten beri “müebbet”lik Enver Özkartal’ın Kırk Artı Bir’i. “Issızlığıma ver, bir de yalnızlığıma/ Düşlerimi yolladığımda alıp kokla/ Söyleme de kimselere/ Olur da bir gün gelirsem,/ Çıkarız dağlarıma/ Koşarız, avaz avaz avazlanırız/ Sesimiz yankılanır,/ Kaya kuşları harabe köylerden seslenir bize/ Darmadağınık olmuş bir coğrafyanın nasıl kendini/ Yenilediğini görüp seviniriz.
Yenilenmeyen tek şey çocukların oyun alanlarında/ asılı kalmış kahkahaları ve sümüklü hâlleridir/ Geliyorum dedim ya yalnızlığa ver/ Düşlerimi yolluyorum/ bir de yalnızlığımı/ Başka şey kalmadığını, her yerin harap olduğunu/ Kimselere söyleme sakın[3] …
/ALINTI/
hastalıklı adam!