Kültür Sanat Edebiyat Şiir

çocukluğumun isyanı: daha hızlı sallanamaz mı bu :)

çocukluğumda genç bir motorsiklet sürücüsünün motorunun altında kalmak suretiyle :)) geçirdiim bi trafik kazası var...neyse benim kırıklar ezikler iyilince o genç çocuk sürekli gelmeye ve beni motoruna bindirmeye başlamıştı....üstelik ben hasta yatarken de eve sürekli pastlar çikolatalar taşıdı durdu..benim geçirdiğim kaza tüm mahallenin veletlerinin işine yaradı..zira paylaşımcı bi çocuktum ben...çocukluk iste hasta yatağımda kırıklar içindeyken nimet bilmiştim kazayı...artık hergün çikolata yiyordum ve iyileşince de hergün motorda gezer olduk....

yerlere takılmak için kendimi pek yaşlı bulmaya başladım nedense...liseli veletlerden geçilmio zira..

ablan aynı zamanda dişçinse pek korkmuyorsun ama fazla nazlı oluyorsun...

çocukluğumuz bayramları..neden bayram çünkü para elimize bayramdan bayrama geçeri de ondan... :) ve bu çatapatlardan halen var ankaranın varoşlarındaki çocukların bakkaldan aldıkları ve halen bayramlarda aldıkları hiçbir şeye değişilmez eğlencelik....pek de değişen bir şey olmamış sanırım çocukluğumun geçtiği ankara semtlerinde..

annem meselelerinde araya aracı koymayı sevmemiştir hiç bir zaman..yalın çalışır o :)

içinde sarımsak olan bir yemek varsa ben oturmam o sofraya...işkembe başlı başına ayrı bi felaket zaten..

tez kabul edildikten sonra onlarcası kendini çöpte buldu..benim için büyük zevkti doğrusu....canın cehenneme Rosa canina...

İşimiz muhabbet efkarı yok bunun
Arada bir dilimiz sürçer ise affola
Tutmasını biliriz de kemiği yok bunun....

öğrenci evlerinde kalınıp da çeşit çeşit yemekler yapılacak malzeme ve alacak para bulunabiliyorsa ne ala derim...mönü makarna pilav ve hazır çorbadan ibarettir genelde....ee bunlar da fazla bi gayret gerektirmez yaparken..