herkesin hayatında var olan bişi, acıda olsa gülmeye, bunu düşkünlük olarak görüp belli etmemeye çalışıoruz. yalnış acılara gülmemeliyiz. içinin zehirini akıtana kadar ağlayanlardanım ;)
yaşarken düşünme, düşünürken yaşa. saçlarım beyazladığında ne hissederim bilmiorum ama umarım o zamanlarda hayata güzellikler vermişş ve boy boy torun sahibi olabilmek ümidimdir.
YARASA; karanlıkta göremeyen uçarken oraya buraya çarpan, kan emen soğuk yaratıklardır. belki yada belliki bi çok arkadaşlarımız tarafından saptırdığım düşünülecek ama bana yarasa genel olarak baktığımda insanlarımızı çağrıştıyor.. bizde öyle uzak kaldık ki herşeyden, öyle fakirleştikki insanlıktan. tıpkı yarasalar gibi olduk. tek fark insan olarak insanlarımızın kanını emmeye, oraya buraya çarparak kendimizi ve yakınımzdakileri dağıtmaya başladık... ışığa çıkamaz olduk, lekelerimizin gözükeceği endişesi ile birlikte........:(:(yarasalaşmayalım arkadaşlar. kan emmek yerine kanımızla can kurtaralım.
herkesin hayatında var olan bişi, acıda olsa gülmeye, bunu düşkünlük olarak görüp belli etmemeye çalışıoruz. yalnış acılara gülmemeliyiz. içinin zehirini akıtana kadar ağlayanlardanım ;)
yaşarken düşünme, düşünürken yaşa. saçlarım beyazladığında ne hissederim bilmiorum ama umarım o zamanlarda hayata güzellikler vermişş ve boy boy torun sahibi olabilmek ümidimdir.
YARASA; karanlıkta göremeyen uçarken oraya buraya çarpan, kan emen soğuk yaratıklardır. belki yada belliki bi çok arkadaşlarımız tarafından saptırdığım düşünülecek ama bana yarasa genel olarak baktığımda insanlarımızı çağrıştıyor.. bizde öyle uzak kaldık ki herşeyden, öyle fakirleştikki insanlıktan. tıpkı yarasalar gibi olduk. tek fark insan olarak insanlarımızın kanını emmeye, oraya buraya çarparak kendimizi ve yakınımzdakileri dağıtmaya başladık... ışığa çıkamaz olduk, lekelerimizin gözükeceği endişesi ile birlikte........:(:(yarasalaşmayalım arkadaşlar. kan emmek yerine kanımızla can kurtaralım.