Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Sonsuza dek suren kac aci var ki bu dunya da,
Degil dunu bir saat oncesini geri getirecek kac zaman var soylesene ,
Hem kendin kendi limanin degilsen sigindigini dusundugun kac kuytu var seni sarip sarmalayacak cikarsiz,
Bi bak etrafina kalabaliklar yalnizligina derman mi,
Ya da gulusune ortak olanlar gozyaslarina dost mu?
Hayir mi?
Oyleyse her seyden cok kendi kiymetini bil ve kalbini hissedemeyen herkesi bosveeerrr...

Hadi kalbim toplan ;
Siginti gibi hissettigimiz her gonulden,
Sevgisini milim milim hesap edenlerden,
Karsiligini bulamadigimiz her sozden,
Zamanini hatta nazarini esirgeyenlerden,
Uzaklara gidiyoruz...

Hani ; Guzelligini kisiliginden alan kadinlar var ya,
Hani ; Bir bakista farki ve yuregindeki acilari anlasilan,
Hani ;Gozlerinin icine baktiginizda hayatindaki eksikleri hemen farkettiginiz,
Hani ; Yaslansada yuregi size hep genc kalan,
Hani ; Yalnizken bile basini one etmemek icin alcalmayan,
Hani ; Kararlarini digerlerine gore degil degerlerine gore veren kadinlar diyorum kadinlar.
Selamete ersin kadinligimiz.
Mutlu olsun yarinlarimiz.
Kutlu olsun gunumuz...

Hadi ;
Gozlerimizi kapatalim da herkes caldigi kalbi koysun artik yerine...

Ben yanindayim gececek demesi gereken insanlarin actigi yarayi kanatiyoruz her gece.
Bu yuzden bizim yorgunlugumuz gecmez, yaramiz iyileşmez...

Her gecen gun biraz daha herkese ve herseye yabancilasan bir aklin kalbine siginmis koca bir kiz cocuguyum hala!
Tek seni cook ozluyorum Baba...

Bende hakkin kaldiysa eger?
Seni hic kimsenin sevmedigi sevemeyecegi kadar cok sevdigim o gunlere say...!

Ruhumu kaybedecekken bulmustum onu ;
Sevmemek ayip olurdu...

Kendi zaaflari, kendi cikarlari ve korkulari soz konusu oldugun da uzerime basip kalbinin yerini unutmus ahmakk, bu gun uc kurusluk mutlulugunu yarin paha bicilmez mutsuzluk ve pismanlikla odeyeceksin bekle...

Kapim calsa ,
Gelen cocuklugum olsa ,
Hic gitmese hep bende kalsa ...