Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Sii aperto sul sentiero...

Dogurmus..
Dogurmamis..
Dogurdugunu bagrina basmis,
Dogurmadigini bile bagrina basmis..
Kendi Anne olan,
Vicdani Anne olan,
Ruhu Anne olan,
Butun kocaman yurekli kadinlar in
Anneler Gunu kutlu olsun...

Ben biraktim o isleri...
Herkes ait oldugu yerde kalmali artik...
Ask sarkilarda,
Ayrilik Siirler de,
Sen gecmis te...

Ben mi?
Ben hala bulamadim ait oldugum yeri,
Nihayetinde bu sahipsizlik hissi,
Yuregi aklindan buyuk her insanin ortak
Kaderii...!

Yasadigin askla tukettigin yol denk degil birbirine
Ve sen hep alacaklisin asktan ,
Ne aci degil mi ?
Boyleyken bile faturanin hep sana kesilmesi ...

" icim diyorum ,
keskelerden bir sehir "

Yasamak bir sokak lambasi gibi,
Ve bir gece ansizin evden atilmis bir cocuk sanki...

Yapma ,
Coktan yandigim ateslerde beni yeniden yakma .
Uzun bir maceraydi adin ;
Yokuslarindan gectim ,
Kanadi ayaklarim .
Terk etti dostlarim
Karanliklarda kaldim ,
Usudu yalnizligim .
Dort duvar arasinda
Esaretim kadar kimsesiz
Dusler kurdum
Sana ismarladim
Yikilan tum hayallerimi .
Yapma ,
Kendimi kaybettigim hicligimde beni mahsur birakma ...

Bir kez daha cenneti vaadedip cehennem atesini yaktin gozyaslarimda.
Hayat canin cehenneme...

Ne gidebildim ne kalabildim
Oylece bekledim heep esikte,
Yarim yamalak bir omur gibi...

Sonsuza dek suren kac aci var ki bu dunya da,
Degil dunu bir saat oncesini geri getirecek kac zaman var soylesene ,
Hem kendin kendi limanin degilsen sigindigini dusundugun kac kuytu var seni sarip sarmalayacak cikarsiz,
Bi bak etrafina kalabaliklar yalnizligina derman mi,
Ya da gulusune ortak olanlar gozyaslarina dost mu?
Hayir mi?
Oyleyse her seyden cok kendi kiymetini bil ve kalbini hissedemeyen herkesi bosveeerrr...