Kültür Sanat Edebiyat Şiir

' gülizarın kıyısında güle ayna tutar.'

bir tereddüdün romanı'nda o ne idüğü belirsiz vildan bizim akılcılık abidesi muharririmize şöyle diyordu: '... her kadın yarası aldığın vakit beni özleyeceksin, çünkü ben seni yaralamadım, kırmadım...'

' gönül sana nasihatim
çağrılmazsan varma gönül
seni sevmezse bir güzel
bağlanıp da durma gönül.'

incesaz, sevdayla hesaplaşılmaz dese de hesaplaşma hevesine düşüyor işte insan. 'ayn' çıkınca ağızdan, 'şın' gelince peşinden... insanın sin'in dişleri arasına atılıp mumdan gemileri öğle sıcağında bozkıra indiresi geliyor.

sırtında geceleri keyifli uyumana yetecek kadar düş o trenden bu trene geçişin, o şehirden bu şehire varışın tabiatındaki doğal göçebelikten a gülüm.
düşün olmasa gidişin olacak belki fakat dönüşün olmayacak. kara hindibalar için tutuşmayacak eteklerin.
damında baykuş öten evler gibi huzursuz olmayınca yüreğin Allah bilir ne güzel olacak hayat dediğin.

' ve' en nihayetinde bir bağlaçtır. japon yapıştırıcısı değildir, elhamdülillah.

akmayı bilen unutmayı da bilir.

nehir dediğin bir dantel eldiveni, bir işlemeli mendili sürüklemeli.
'mazi köyü'nde taşmalı ve gölgesinde kalınacak tek bir hatıra bırakmamalı.

sevmeyi ve sevilmeyi bir lütuf olarak görüyorsun.
nimete nankörlük etmek istemiyorsun, pekala. çünkü biliyorsun, âh almamalı şu cihanda.
kendi âhlarından biliyorsun ki âh tutan bir şeydir. düşünüyorsun, pencere önlerinde oturdukça içine kapanıyorsun.
içinde laleler açıyor, onun içinde de...

oturup lalelere ağlıyorsun. onun kendine duası sana beddua oluyor. farkındasın bunun. hiçbir erkeği sevmiyorsun, sevilmeye değer olmadıklarına inanmışsın bir kere. sever gibi olmuşsun tövbe etmişsin.

lalelerden güç alıyorsun elinde birçok erkeği öldürme imkanın var artık. her çiçeği alabilir her şarkıyı dinleyebilirsin. sevgiye hürmet edip bir erkeği sevmeyebilirsin.

atılan bir şeydir. birikince tutulamaz. masanın altına girip ya da eşiğe oturup ya da kapının arkasına saklanıp atmalı onu. bak, hayali bile ne güzel.