© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
doğru yazım: divanü lügati't-türk
gül,
bugün düşündüm de şükretmek için ne çok sebebin var. seni ne çok seven var, Allah da sevsin. daha çok sevdirsin, daha çok sev.
seninle hep dost olalım böyle, hep sevelim birbirimizi.
kerpiç, briket, ateş tuğlası...
duvara tutku. yirmi bilmem kaç senedir duvar özlemi. sırtını dayayacak sağlam bir duvar sadece.
ve taş duvara aşinalık. zindan ehliyiz sanki.
yârin dudağının remzi...
putun mimi.
minimini bir defterin son sahifesine ulaşmak kolay değildir, içimiz tıka basa dolu olsa bile.
hediye defterler boş kalmaya mahkum sanki. kırmızı; küf yeşili, tuğralı; mine çiçekli; yaldızlı, zarif süslemeli... her boy.
insan bir deftere kalbini yaslamak istiyorsa onu kendisi almalı sanırım. çünkü dünya, sevgili ellerden alınan defterlerin bir zaman sonra nasıl yâda dönüştüğünün görüldüğü yer.
böyle olduğunu görmeseydik, hediye defterleri bir köşeye istiflemek yerine doldurmayı seçerdik belki. cânım kemer köprülerde salınmak dururken asma köprülerde sallanmazdık. midemiz bulanmazdı.
insanı insan yapan değerlerin tutkalı.
genelde bu gömleği giyen bir padişahın küçük oğludur, birilerinin inayetiyle iş üzerindedir.
bir tılsımlı gömleğim olsun istemezdim ben. zira kimse peşine düşülmeye değmez. bir hıyanetle yola çıkan kanlı gömleği görmek de... istemezdim. velâkin yusuf'un kokusunu taşıyan bir gömlek olmak isterdim. hep fayda prensibi, hizmet ilkesi görüyor musun. içime işlemiş. cankuşu yakubveş sancılarda. yine de akıl, idrak uyanık.
kendimi alnımdan öpüyorum. işte böyle olmalı insan.
keli saklamak gibi bir işlevi de olan güzide nesne.
tersten cümle kurmanın yeşillik olmak dışında bir özelliği var mı bilmem ama çok eskiden bir ismi tersinden yazmak en galiz küfürlerle eşdeğerdi.
insanlar duvarlara sadece 'ayşe, ali sçs' filan yazmasın. 'eşya, ila' gibi anlamlı parçacıklar da görelim duvarlarda...
işleri yoluna koyunca gelen taleplerin birini değerlendirip 'he' der geçersin. artık böyle düşünüyorum. sevmek de zaruri değil, öyle olsaydı kimse elleri böğründe kalmazdı.
bir çocuk doğur, büyüt... kitapların olsun, sayfalarından uzak tut. sabır taşı ol, sır küpü ol, kimsenin önünde dökülmeyen.
sonra da ölürsün zaten, yaşa yaşa nereye kadar.