Kültür Sanat Edebiyat Şiir

NUR KÖYÜDÜR MENZİL.DERYADIR MENZİL.MENZİL SADATI KİRAMI VE NAKŞİBENT TARİKATININ CAN DAMARIDIR.GAVSIMIZIN SULTANIMIZIN BULUNDUĞU NUR KÖYÜDÜR.HAK YOLUNU TANITAN HAK VARMANIN GÜZEL YOLLARINI GÖSTEREN ALLAH DOSTU GAVS SULTAN ABDULBAKİ EL-HÜSEYNİ YAŞADIĞI KÖYDÜR.HZ HÜSEYİN İN SÜRÜP GİDEN GÜL NESİLDİR.ZAMANIN KUTBUDUR.GÖNÜLLERİN YANGININA SU SERPEN NUR KÖYÜDÜR.ÖZLEMİŞİM ÇORBASINI ÇAYINI MARKADINDA DOĞAN GÜNESİNİ SULTANIMI HİMMET ETLE GAVS.HAK YOLUNDA İLERLEMEK İÇİN ALLAH DOSTLARI BİZİM İÇİN BÜYÜK BİR NİMETTİR.KURBANLAR DAVAMIZA SAHİP ÇIKALIM İNŞALLAH HÜSEYNİ


Gökyüzülerim azalıyor benim
Perdeler daralıyor içimde
Çocuk sevinçlerim kaldı kursağımda
Anladım ki ne zaman bir gitmen olsa ve…
Biliyorum eğer sen gidersen
Hangi buluta sığınsam diyarlara küsen kuş sürüleri keser önümü
Ve illa belimi kıracak bir güneş sokulur iliklerime
Zehrin düşer geceye HÜSEYNİ,şimdi sensiz hangi duvara dokunsam
İlla bir yeis yiyip bitiriyor ellerimi

Kuşlar konar ciğerlerime mezra tepelerinden
Arpa çiçekleri tozları durmuyorken öyle ellerimde
Bir sen vardın yine,
Olmasını en çok istediğim bir sen yoktun HÜSEYNİ

Rüzgarını öpüyorum memleketimin
Gözlerimin en güzel yanından
Meyiller akıtırım sana ak sayfalarda
Yüreğimde telgraf çiçeği yapraklarını büyütüyorum
Çöl tarlalarından tuttuğum sesini
Turna geçitleriyle organlarıma dikiyorum
Şimdi telefon direği kuşlarına ismini söyletiyorum HÜSEYNİ

Akarsuları çağırırım içime
İştiyaklarının ateşine dökmek için
Gözlerimden uykular kaçar
Zehri katran gecelerde
Şimdi hangi yana dönsem
Ay yüzüyle,hoş bir adam sakallarını mesh ediyor gülümserken
Sallanır sütunları kalbimin
HÜSEYNİ sana böyle vurulmuşken
Seni en çok ben istedim
Yüzümden arpa çiçeklerine intiharı söylerken
Ve gözlerimi yollarında kurşun yemeye doyurdum
Bir sen vardın yine,
Olmasını en çok istediğim bir sen yoktun HÜSEYNİ

Yokluğunun en zıkkım yerinden,keza;
Bir vagon dolusu daha zehir yemişim.
Dayanmıyor bu vurguna en babayiğit organım bile.
Ne zonklamalı bir esnadır o bir çözebilsen.
Örselenilir kazıkları kalbimin,
Adı bilinmez bir cefaya bağlanılır ellerim,
Hıçkırıklara heder ederim gözlerimi,
Takatı gider içinden dizlerimin.
Ve şimdi ne zaman ölecek gibi olsam,
Bir yaşamak daha sahiplenirim,kır çiçekleri dikilmiş yüzünden HÜSEYNİ

Yağmur yağar mezra tepelerine seni düşünürken,
Bir tren kaçacak gibi düdüğünü çalar,
İzin veriyor hareket memuru.
Bir ihtiyar ağzındaki kaçak sigarasını yiyecek gibi,
Sanki bir şehir dolusu ölü vardı içinde.
İnsanlar göçmen kuşları gibiydi,
Vakti geldi mi uçarlardı Adana’daki ekmeğe.
Düşünürken ben seni,
Kucak dolusu yaşamak çalardım ellerinden HÜSEYNİ


Aza düşürmemeliyim seni içimden,
İhtiyatı hiç bırakmamak elden,
Büyütmeliyim kendimi,seni sevmelere dair
Ne zaman teşrif etsen aklıma,
Sevdalanmak için,eksiklik çıkmasın benden
Eski kurdu olmalıyım,sevmelerin üstadı,ben.
Ki her seyrin etmesin beni zelil HÜSEYNİ

Acep vurdumduymaz da olunur mu sevmelere,
Ve kaç türlü gönül düşürmek vardır ki,
Kim ne kadar çevirebilirdi ki,
Kalbimin ibresini, sana taktığım rotasından HÜSEYNİ
İcadı mevcut mudur acep,bir aletin
Takınca fişini çeksin içinden bütün sevmeleri
Var mı ki, tabiblerin,en ateşli iştiyakları söndürecek merhemi

İnce buz billuru suları sızıyor üstüme
Mezar taşımın altından.
Bir baykuş yası var gözlerimde.
Bilki hep duyuru beklerim senden HÜSEYNİ.



Şeyhim Seyyid Abdulbaki’ye……





(MENZİL.NET ALINMIŞTIR ŞİİR) ALLAH YAR VE YARDIMCINIZ OLSUN