Kültür Sanat Edebiyat Şiir

  • yalnızlık21.08.2007 - 16:37

    ' 'Önce kelime vardı,' diye başlıyor Yohanna’ya göre İncil. Kelimeden önce de Yalnızlık vardı. Ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti Yalnızlık... Kelimenin bittiği yerde başladı; Kelime söylenemeden önce başladı. Kelimeler, Yalnızlığı unutturdu ve Yalnızlık, Kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, Yalnızlığı anlattı ve Yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız Kelimeler acıyı dindirdi ve Kelimeler insanın aklına geldikçe, Yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.'

    (Tutunamayanlar, Oguz Atay)

  • işkence10.08.2007 - 10:58

    Türkiye'de işkence gören ile işkenceci arasındaki fark, Birinci Şube'de tutukluyu polis memurundan ayıran, kötü kontrplak kadar incedir. Mazlumla zalim her zaman yer değiştirebilirler. Çünkü bu ülkenin insanı 'mezalim'e tepki göstermeyecek kadar zalim olabilir.

    (İşkenceci, Alev Alatlı)

  • zaman03.08.2007 - 15:25

    Zaman: Mahallenin gaddar veletlerinin kuyrugunu kopardigi kara kedi, yeni dogan iki yavrusunu uzun uzun yalayip temizledikten sonra terk etmisti. Yavrulardan birini alt katta oturanlar aldi, ötekini de üst katta oturanlar. Üst kattakilerin aldiklari yavru hizla büyüyüp, gürbüzlesirken; alt katin kedisi de büyüyordu ama aheste revan. Oysa her iki kedi de asagi yukari ayni seyleri yiyorlardi.

    Ayni evin üst katinda farkli, alt katinda farkli isliyordu zaman. Alt kattakiler saatlerini hep üst kata göre ayarliyor ama hep gec kaliyorlardi. Kedilere baktikca zamanin görülebilir bir sey olduguna inanmaya baslamisti ev sakinleri. Üst katin zamani göbekliydi; alt katin zamani ise celimsiz.

    Seneler böyle gecti. Kediler yaslaniyorlardi. Üst kattaki kedi hizla hantallasiyor; alt kattaki kedi kocamakta geri kaliyordu. Simdi zaman geriye isliyordu.

    (Mahrem, Elif Safak)