Kültür Sanat Edebiyat Şiir

  • zampara14.11.2006 - 09:30

    ZAMPARANIN ÖLÜMÜ

    Pardon sizi birine benzettim geçmiş yıllardan
    Yemin ederim azcık içtim, bu halim doğuştan
    Şampiyonum sanırken diskalifiye olduğumdan
    İşte sevgili bayan, tüm gevezeliğim bundan
    Bir kız tanırdım eskiden,'hayat berbat' derdi
    Loş kalbinde hayal kırıklıkları biriktirirdi
    Her filmden, kitaptan bir rol seçerdi
    Beğensin diye gelirse ölüm, makyajsız gezmezdi
    Tanırsınız benim gibilerini boş sokaklardan
    Çizgilere basmadan yürümeye çalışan insanlardan
    Ama dün akşam dedim ki kendi kendime
    Düşünme!
    Kim anlamış ki sen anlayasın böyle?
    Bir şey söyledi ki bence de doğru, bir bar filozofu
    'Çok kadın hiç kadındır oğlum, yalnızlıktır sonu'
    Kadehte yansımama baktı, ayaklı bir kanıttım
    Kadın dergileri testlerinde her soruya yanıttım
    Öyle güzelsiniz ki, galiba korkmaya başlamalı
    Sizin kadar güzel olmak hemen yasaklanmalı
    Durun, tahmin edeyim, balıksınız değil mi?
    Çok yalnızım, n'olur size gidelim mi?
    Galiba kendinizi pek enteresan sanıyorsunuz
    Büyümeyen adam sendromu bu, ama yaşlanıyorsunuz
    Küstah taklidi yapan erkekler familyasından
    Milyarlarca zavallı adam midemi kaldıran
    Ya siz hala bıkmadınız mı hiç kendinizden?
    Evinden uzak yalnız kovboy triplerinizden?
    Hadi gelin uyuyun koynumda eğer çok isterseniz
    Ben uyanmadan giderseniz beni memnun edersiniz
    Pardon ama herhalde bizim de bir gururumuz var
    Nefret et ama acıma yeter ki istediğin kadar
    Halbuki güzel kent masalları vardı aklımda
    Mum ışığında anlatacağım kadın ve erkek hakkında
    Tanırsınız benim gibileri boş sokaklardan
    Çizgilere basmadan yürümeye çalışan insanlardan
    Ama dün akşam dedim ki kendi kendime
    Düşünme, kim anlamış ki sen anlayasın böyle!
    Geldim sevgili arabam düldül yalnızız yine
    Patlıycam çok sıkıldım kendimden ben bile
    Bir ağustos böceğiydim ben ama kaybolmuş sazım
    Eyvah polis amcalar her yerde, galiba yan bastım
    Hiç üfletme memur abi, nefesim 95 oktan
    Valla patlarız alimallah yanımda kibrit çaksan
    Sen sormadan ben söyleyeyim ne ehliyet, ne ruhsat
    Ne de sigortam var, sadece bu meymenetsiz surat

    Tanırsınız benim gibileri boş sokaklardan
    Çizgilere basmadan yürümeye çalışan insanlardan
    Ama dün akşam dedim ki kendi kendime
    Düşünme, kim anlamış ki sen anlayasın böyle!
    Sağolsun memur abi anlayışlı çıktı
    Üzüldü halime, hadi git dedi, sakın sürme hızlı
    Gözüm kapalı bile giderim ben bu yollarda
    Eh bi de yavaş kullanmak ayıp olur içtiğim onca şaraba
    Bas gaza!
    Düşünme, kim anlamış ki sen anlayasın böyle!

  • korkak14.11.2006 - 09:27

    KORKAK

    gideceksen bir daha girme bu kapıdan
    susma hazır mısın yol almaya
    ben senin neyini sevdim bilmiyorum
    sense devam ettin koparmaya

    ömür geçiyor canım hüzün veriyor
    hergün biraz daha yakın ölüm geliyor
    ömür geçiyor aşkım vakit bitiyor
    hergün biraz daha yakın ödüm kopuyor

    yaşadım ama seni bin pişman
    kim bu kim aramızdaki düşman
    sen misin vazgeçen korkak
    gidiyormusun
    geçer aylar yıllar geçer
    belki hesabını soracağım
    kimbilir belki de adını anmayacağım

  • büyü14.11.2006 - 09:23

    BÜYÜCÜ

    Duydum...

    Şeytan dağı denilen mağarada

    Bir büyücü kadın yaşarmış

    Aşka inanmayan taş kalplileri

    Büyüler, büyüler de kara sevdalı yaparmış.

    Yüreğimde yenilginin acısı

    Tuttum şeytan dağının yolunu

    Az gittim, uz gittim... Derken,

    Bir akşam üstü vardım o büyücünün yanına

    Dedim:

    'Bir halden bilmeze düştüm

    Al bütün varımı yoğumu

    Bir büyü yap da anlasın şu kız

    Sevdanın ne yaman şey olduğunu.'

    İki yürek oydu iki taştan

    Koydu bir kutuya:

    'Üç vakit sonra gel! '

    Diye seslendi bir kör kuyuya.

    Tam üç sene, üç ay, üç gün bekledim.

    Bir akşam üstü çaldı kapımı

    Görseniz ne hallere düşmüş,

    Allahım o kendini bilmez deli dolu kız.

    Kara gözlerinde kara gecelerin sevdası vardı

    Kapandı ayaklarıma ağladı:

    'Sev beni, sev! ' diye yalvardı.

    'Git! ' dedim,

    İstemiyorum artık,

    Biraz da sen öğren ağlamasını,

    Uzun kara geceler boyu biraz da sen duy

    Yalnızlığın kahreden acısını.

    İnanmayın dostlar, inanmayın,

    Ne büyücü var ortada

    Ne de büyü.

    Yıllardır kendimi avutmak için uydurdum

    Bu yaşanmamış öyküyü.