Kültür Sanat Edebiyat Şiir

veda

elimde sükutun nabzını dinle
dinlede gönlümü alıver gitsin
saçlarımdan tutup kor gözlerinle
yaşlı gözlerime dalıver gitsin

yürü gölgen seni uğurlamakta
küçülüp küçülüp kaybol ırakta
yolu tam dönerken arkana bakta
köşede bir lahza kalıver gitsin

ümidim yılların seline düştü
saçının en titrek teline düştü
kuru yaprak gibi elime düştü
istersen rüzgara salıver gitsin

aydınlık

uyan yarim uyan söndü yıldızlar
gün karşı tepeden doğmak üzredir
her sabah güneşi seyreden kızlar
mahmur gözlerini oğmak üzredir

uyan yarim sesler geldi derinden
karanlık oynadı koptu yerinden
ilk ışık kapının eşiklerinden
şimdi bir gölgeyi koğmak üzredir

sevgilim kapımı çaldı aydınlık
baygın gözlerimi aldı aydınlık
içimde tıkandı kaldı aydınlık
bu aydınlık beni boğmak üzredir

kadın

kalıp değil bir fikir
elmas sorguçlu fakir
açıkta sırrı bakir

kadın..

çölde kaçan bir serap
yönü kementli mihrap
madeni som ıstırap

kadın...

dipsiz hasrete tuzak
en yakından en uzak
tadı zehrinde erzak

kadın..

bir işaret bir misal
ayrılık remzi visal
Allah a yol bir timsal

kadın...

kalan

bir ebedi mahrumluk kalan bu hikayeden
git git bir çıkmaz sokak o varılmaz gayeden

gölgeler

gönlüm uçmak dilerken semavi ülkelere
ayağım takılıyor yerdeki gölgelere

yalnız

yalnızız beşikten tut tabuta kadar yalnız
ülfet kara yalnızlık madeninde bir yaldız

kamış

ben gurbet rüzgarının üflediği kamışım
bir su başında mahzun yapayalnız kalmışım

UKDE

ukde

biriktir delik kese
yetiştir toprak köse
hep kesiklik eksiklik
hadisede hadise
nasıl alsın deryayı
kafa bir küçük kase
akla yoktur çıkar yol
ne hesap ne hendese
gel de suda aksi tut
gölgeyi tık kafese
şu zaman dediğinden
bir tek anmış son hisse
ıstırap ki gövdesi
boşluğa sığmaz cüsse
rahatlık senin deden
benim annem vesvese
bu ukdenin dilinden
kalmadı anlar kimse
mezarda sır mezarda
o bilir bilse bilse
kurtuluş mu muradın
yol mu aradın kese
ateşe gir gölgelen
kaynar suda gülümse

zıtlar

zıtlar arası ahenk af ve günah yarışta
bütün zıtlar kavgada bütün zıtlar barışta