Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Gelen hazandır, hüzündür = yalnızlaştırır

Sonbahar masumdur.Hayat, ağaçların dallarından savrulan sevdalarınızla can bulur.

Sonbahar sevimlidir; . Sizlere yazdan sıyrılan lodosların telaşlı bulutlarda yağmur aramalarını izletir.

Sonbahar hüzünlüdür; . İki elinizi paltolarınızın yan ceplerine soktuğunuzdan beri, ayaklarınızın altına serdiği sararmış yapraklarla bir başınıza yaptığınız düşünceli yürüyüşlerinize eşlik eder.

Sonbahar son bakıştır; . Çöllerde leylasını arayan mecnun misali ufuklara başınızı çevirtir, güneşin solan yüzünü izletirken de içinize hiç olmadığı kadar veda sözcükleri doldurur.

Sonbahar belli ki bir hatırlatıştır; Yere düşen her yaprak, kuruyan her ağaç aslında hep kaçtığınız, ama kaçtıkça yaklaştığınız; o son günün en büyük tanığı ve en büyük habercisidir.

İşte böyledir hazan;

Güzeldir ama nazlıdır.

Çirkindir ama cilvelidir.

Solgundur ama sadedir.

Üşütür ama sıcaktır.

Sonbahar bir şiirle karşılar, bir hüzünle konuk edilir, bir masalla uğurlanır.

Onu tanımadığınız adreslerde ararken susuzluğunuzda bulur, vahalarda yüreğine dokunur, son nefesinize yetiştirdiği kuru bir yaprakla kaybedersiniz..
Alıntı

Dünya ya açılan pencere.

Zekasına hayran olduğum bir insan. Özü sözü doğru bir şahsiyet.